2018: Hoogtepunten

Enkele hoogtepunten van de afgelopen weken:

video van Jan van der Heijden.

Foto's van Toine Saanen, Gerbrand Mulder en Ronald Otter.

WO 10-10 Hoog bezoek

Afgelopen maandag waren wij op bezoek in het Groene Woud in Brabant, vanavond kwamen collega's van Brabants Landschap op bezoek in het Weerterbos.
Nog volop geburl in de bosrand bij de Grashut, van meerdere herten. De hindegroep met kalveren, eerst 4 stuks, maar later de hele groep, kwam uit de verte steeds dichterbij. Er waren geen herten meer bij de groep, het bronstseizoen is klaar voor dit jaar.

Henk Heijligers

MA 9-10 Edelherten van het Groene Woud

Nadat de excursies afgelopen zondag in het Weerterbos zijn beeindigd, zijn we met de gidsen op bezoek geweest bij de edelherten in het Groene Woud in Noord-Brabant.
We werden daar rondgeleid door de boswachter, maar helaas bleef het geburl deze avond uit. Wel herten gezien, een mannetje in een weiland en drie hindes met kalf op een ander plek. Mooie gevarieerde omgeving, maar wel veel lawaai van de snelweg en de spoorlijn.
Ook het publiek weet daar de weg inmiddels te vinden; er waren diverse bezoekers die naar de herten kwamen kijken. Veel variatie van bos en kleine weilanden, dus ook veel mogelijkheden waar de herten kunnen staan. Verder opvallend verschil met het Weerterbos is dat de herten hier erg schuw zijn en dus op erg op hun hoede.
Al met al mooi om te zien.

Henk Heijligers

Zo 8-10 Consternatie

Op zondagavond volop consternatie. In eerste instantie omdat er geen gids bij de Daatjeshoeve gereed stond om deze laatste bronstexcursie van het jaar te begeleiden.
Bij de Grashut, een uurtje later toen ik de excursiegroep arriveerde, ook volop consternatie. Bij de wildtoren was  geburl aan alle kanten te horen. Net toen ik aan mijn verhaal wilde beginnen, kwam de hele roedel met hindes [en kalveren] uit het bos gerend. Volop paniek. Diverse herten waren bij de groep aanwezig. Veel kabaal en gedoe en zeker geen alledaags beeld.
Eerder deze week was al sprake van twee groepen, maar nu leek er zelfs daar ook weinig meer van over. Tijdens de rest van de avond bleef het onrustig en liepen er diverse grote herten door de groepen. Het lijkt het begin van het einde van de bronsttijd, maar er is nog voldoende te beleven. Komende dagen worden geen excursies meer georganiseerd, maar u blijft natuurlijk welkom.
Als laatste consternatie twee Brabanders die de weg naar de parkeerplaats op het Branbantse [aan de Fazantenlaan] niet meer terug wisten te vinden. Maar gelukkig wisten ook zij nog net voordat het echt donker begon te worden de parkeerplaats weer te bereiken.
Eind goed, al goed zullen we maar zeggen.

Henk Heijligers

VR + ZA 6+6/10 Nabronst

De edelhertentochten  in de nabronsttijd, met bezoekers uit het hele land, waren allebei druk bezocht. 

Bij de Grashut op de uitkijktoren was praktisch de hele roedel te zien; we telden 8 herten en de groep hindes en kalveren waren bijna voltallig aanwezig .
Het was prachtig om te zien hoe het 'spel' tussen de herten en het plaatshert gespeeld werd . Om beurten probeerden de herten de hindes te benaderen, wat gepaard ging met veel geburl en actie van het plaatshert. Geweldig dat we dit hebben kunnen zien .

Mary Naus

EXCURSIE

De excursies naar de burlende edelherten naderen hun einde, alle excursies voor dit jaar zijn uitverkocht.

Foto van J.W. van de Griendt van afgelopen week.

WO 3-10 Definitieve opslitsing?

Ook nu bleek de groep hindes met jongen in tweeën te zijn opgesplitst. Mijn excursiegroep van 25 personen kwam niet alleen uit Brabant en Limburg. Ook België, Noord-Holland en Zeeland waren vertegenwoordigd. Het speuren naar edelherten begon al bij het begin van de grote grasvlakte waar de uitkijktoren staat toen in de verte drie kalveren zichtbaar werden. De rietkragen belemmeren het zicht, maar met wat moeite ontwaarde men even later ook nog een aantal hindes met het leidhert. Terwijl uit tegengestelde richting een andere man aankwam. Nog een hert stond iets verder tegen de waterrand. Vanaf een goed bezochte toren zag men recht ervoor de tweede groep hindes met jongen en het leidhert. Links niet ver van het bosje werden uiteindelijk zes mannen geteld waarvan er twee schijngevechten hielden en er een vanaf het bosje in versnelde draf richting tweede groep ging maar zich blijkbaar op andere gedachten liet brengen toen het leidhert op zijn naderen reageerde. Dit alles werd vergezeld met geburl. Jammer dat de herten op een grote afstand van de toren bleven. Op de terugweg was in het bos naast het grasveld bij de Brensbrug in de schermer het hert te zien dat zich sinds begin van de bronsttijd heeft afgezonderd.

Ron Vodegel

DI 2-10 Heen en weer

Na een korte uitleg bij het vertrekpunt gingen 14 enthousiaste mensen op pad naar het afgerasterde gedeelte van het Weerterbos van de Edelherten. Onderweg verteld over de specifieke eigenschappen van het Weerterbos. Binnen het gebied was nog geen activiteit waar te nemen of te horen. Bij de open vlakke nabij de Brensbrug was het hert verdwenen dat ik er anderhalve week geleden had waargenomen. Doorlopend naar de wildtoren was het nog steeds stil. Voor de grenskerk liepen de exmoor pony’s te grazen. De deelnemers uitleg gegeven over deze dieren en dat ze het dichts bij het oerpaard staan. Aangekomen bij de wildtoren lag rechts een groep hindes (12 st.) en het plaatshert. Uit het bos kwamen 3 herten en kuierde richting die groep. Op een gegeven moment vond het plaatshert dat ze te dichtbij kwamen en onder luid burlen ging hij erop af en verjaagde ze. Twee van de drie bleven aan het pad wat rondhangen en ze hielden schijngevechten. Op de wildtoren zagen we nog een groep van 6 hindes met een hert. Plotseling kwam een hert van links en liep richting de groep van 6 hindes. Het hert bij de groep was het daar duidelijk niet mee eens en liet dat merken door te burlen. Het hert dat van links kwam reageerde hierop (Burlen). Beide herten begonnen toen op gepaste  afstand van elkaar HEEN en WEER te lopen, van het ven richting wildtoren en terug. Dit deden ze een keer of 8 en toen vond het hert dat van links was gekomen het wel genoeg en droop af van waar hij kwam. Het hert dat bij de hindes was ging weer naar ze toe. Ze burlden nog wat en toen de rust was weergekeerd besloten we om terug te keren naar Daatjeshoeve. De deelnemers bedankt voor hun deelname aan de excursie en ze hadden alle facetten die de bronst van de edelherten zo leuk maakt kunnen ervaren.

Léon Goossens

MA 1-10

Onderweg geen waarneembare activiteiten van de edelherten. Bij eerste gelegenheid van de open ruimte bij de Grashus waren de eerste herten even te zien. Vanaf de toren een aantal herten verspreid in het veld. Ook een ook met een paar hinden, dus een deel van de roedel. Zoals afgelopen dagen al is gebleken is de groep opgesplitst. De grotere groep lag verscholen in het bos vlakbij de grenskerk. Zodra een hert zich te dicht bij de groep meldde, reageerde het betreffende plaatshert met dreigen en burlen. Op de terugweg stond een groep tussen het bos en het pad. Deelnemers konden de herten van dichtbij bewonderen.

Frans Boonen