MA 30-9 OP DE TROON

Vanavond met een klein groepje (7 personen) om 17.30 uur vanaf de Daatjeshoeve vertrokken.
Bij Brensbrug eerste burlen te horen vanaf veld voor de toren. Onderweg al lopend informatie over Weerterbos etc. verstrekt.
Op de toren veel edelherten te zien. Groep hinden lagen links voor de toren in het veld. Af en toe naderde een hert maar er gebeurde niet zo veel. Plaatshert zit kennelijk stevig op de troon.
Op enig moment wist een van de andere herten een groep van 5 hinden af te zonderen van de grote groep. De dames waaronder een kalf hadden weinig belangstelling. Na een minuut of 5 kwam het plaatshert de hinden tot de orde roepen. Er werd niet voor gestreden. De rust was weer hersteld.
Nog tweetal vossen recht voor de toren waargenomen die korte tijd uit de dekking van het hoge gras zichtbaar waren.
Rond kwart voor acht terug bij Daatjeshoeve. Deelnemers waren enthousiast over de belevenissen en keerden tevreden naar huis.

Frans Boonen

ZO 29-9 AVOND REGEN EN BURLEN

De dieren waren voor de toren en er was weinig activiteit. Totdat het tijd werd om terug te gaan en tegelijkertijd de regen met bakken uit de hemel viel. Vanaf dat moment begon het massale burlen en het overstemde zelfs het harde geluid van de regen. 

Ron Vodegel

ZO 29-9 OCHTEND: BRONST MET ONTBIJT

Zondagmorgen 7.30 uur met 23 uitgeslapen personen vertrokken we van de Daatjeshoeve voor een mooie wandeling richting edelherten, droog maar winderig, verteld over het Weerterbos. Bij de toren aangekomen, onderweg niets gezien of gehoord, werden we verwelkomt door een grote groep herten ongeveer 23 dieren. Het plaatshert was druk bezig om de dames bij elkaar te houden, en de rivalen op afstand. Dat ging gepaard ging met luid geburl. De pony's liepen rustig te grazen en in de verte liet een vos zich zien, op het water zat een zwarte ooievaar, en volgens sommigen ook een paar lepelaars. Om 9.00uur werd de zin in koffie en heerlijk ontbijt wel erg groot, dus terug naar de Daatjeshoeve waar het ontbijt goed verzorgd was en iedereen het zich goed liet smaken, na het ontbijt ging iedereen voldaan en tevreden huiswaarts. Al met al een zeer geslaagde excursie. Met dank aan het Limburgse Landschap

ZA 28-9 AVOND VOSSEN EN ZWARTE OOIEVAAR

Met 16 personen vertrokken om16.30 uur. Bij de  Brensbrug werden al meerdere herten waargenomen. Verder naar de kijktoren niets gezien. Bij de kijktoren was er een grote rust van de hele groep van hindes, samen met het plaatshert. Hij hoefde helemaal niets te verdedigen, omdat geen enkel hert die verspreid lagen, geen enkele actie ondernam. Veel burlen was te horen. Verder 2 zwarte ooievaars, en op de dijk bij de Grasbut, enkele spelende vossen. Veel gezien, zonder een druppel regen.

Jan van Horne

ZA 28-9 OCHTEND: ACTIE

Vanmorgen was niet iedereen die zich had aangemeld op komen dagen, waarschijnlijk vanwege het druilige weer. Met 12 deelnemers en een stevige wind in de rug vertrokken, af en viel er wat regen.
Na de Brensbrug hoorde het eerste burlen.
Op de uitkijktoren zagen we halverwege het veld de groep hindes met kalveren grazen. Het plaatshert hield een groep herten, die op enige afstand stonden, in de gaten, af en liep hij op een drafje naar ze toe. Van alle kanten hoorden we het burlen.
Er was veel beweging in het veld, links de paarden rechts een afgesplitst groepje hindes die bezoek kregen van een van de overige mannen, toen hij wat te amicaal werd rende ze terug naar de groep. Nog even moeten schuilen voor een pittige regenbui waarna een aantal mensen besloten dat het tijd werd voor koffie. Ondanks het wat mindere weer een geslaagde ochtend.

Ed Hemmes

DO 27-9 KLEIN MAAR FIJN

Gisterenavond was het rustig. Een klein groepje voor de excursie. Wel leuk voor de mensen, want dan krijgen ze een soort van privé-excursie. Het was wat druilerig, soms wat druppels. Dat weerhield ook andere kijkers naar het Weerterbos te komen, want op de toren stonden nog geen 10 mensen.
De edelherten waren rustig. De ouwe stond nog steeds in het stukje achter het bosje bij de grote poort. Drie herten stonden rechts onder een bolboompje en de groep met het plaats hert stonden/lagen in het midden. Af en toe burlden deze en de ouwe naar elkaar, maar er was geen enkele actie. De beleving bij de mensen was er niet minder om.  Belangrijkste is dat de mensen wel de edelherten gezien hebben en dat ze zich wel wat lieten horen. Vanavond weer!

Ellen Luijks

WO 25-9 IN DE GATEN HOUDEN

Woensdag avond rond 17,30 uur vertrokken richting veerooster, met 8 van de 10 personen die zich aangemeld hadden. Bij het rooster klonk van alle kanten geburl, maar nog geen hert te zien. Bij de toren aangekomen stonden de herten verspreid op het open gebied, het mannelijke hert liep op en neer om zijn dames in het oog te houden. Links en rechts stonden paar jonge herten luid burlend hem uit te dagen, wat een mooi gezicht was.  Het was een geslaagde avond.

Peter van den Brand

ma 23-9 REGEN

Het was een ouderwetse regenachtige avond. De meest  gestelde vraag was, of we vandaag met al die regen wel kans maakten op  het zien van edelherten. We waren op weg naar de Grashut, toen we aan de bosrand een edelhert zagen en hoorden burlen. Geweldig , buiten verwachting. De regen plenste  om ons heen, en toch nog een burlend hert.

Bij de Grashut was in de verte de kudde met hindes te zien . Daar bleef het helaas bij. Volgende keer beter!

Mary Naus

MA 23-9 ACTIE

Vanavond stond het oude hert achter het bosje vanuit de uitkijktoren gezien. Een groepje hindes stond meteen vooraan bij de poort maar liep later het veld op. De herten waren wat onrustig en burlende, ze stonden allemaal in een andere hoek. Wel leuk  om zoveel activiteit te zien. Een hert die alle hindes heeft is er nog niet. Het begint nu te komen.

Ellen Luijks

ZA 21-9 BELGISCH BEZOEK

Nadat de mensen van het Belgische Landschap VZW zich om 16.30 uur haden verzameld bij Daatjeshoeve werd er diverse wetenswaardigheden verteld over het edelhert o.a. over het gebied waarin ze zich bevinden, de leefwijze, hun gedrag tijdens de brons en de verdeling van herten, hindes en kalveren. Tevens aangehaald dat in het gebied  een groep exmoorpony’s leven. Deze hebben een ander begrazing patroon dan de edelherten. Hierna gingen we op pad onder een stralend zonnetje met 16 deelnemers en 2 kinderen richting wildkansel. Onderweg nog een en ander verteld over de specifieke eigenschappen van het Weerterbos. Binnen de afrastering nabij de geplagde vlakte waar men diverse keren een hert had gezien was nu geen enkele activiteit. Doorlopend naar de grenskerk viel het op dat totaal geen geburl te horen was. Op het grenspad waar het bos overgaat in de open vlakte was helemaal tegen de bosrand een groep hindes en enkele herten waar te nemen. Doorlopend naar de wildkansel vertelde de aanwezige mensen dat de groep een uur geleden rechts van de wildkansel had gestaan en toen waren vertrokken richting bosrand achter het tweede ven. Het tellen was zeer moeilijk gezien de afstand maar we konden wel een kalf waarnemen in de buurt van een hinde. Ook het burlen werd niet gehoord. Kortom na niet al te activiteit weer op weg gegaan naar Daatjeshoeve in de hoop dat we onderweg nog edelherten te horen kregen, maar helaas. Bij Daatjeshoeve aangekomen de mensen bedankt voor hun belangstelling en ze nog een fijne dag gewenst.

Léon Goossens

VR 20-9 HERTEN EN ZWIJNEN

Het was een prachtige avond met gasten uit Zeist, Zuid Limburg en de regio. Fijn dat er ook een groep jeugd bij was. Tijdens het eerste stuk van onze tocht werd ons geduld op de proef gesteld.
Geen herten, zelfs geen geburl.Richting de Grashut zagen we de eerste herten. Op de uitkijktoren waren de hindes en het herten goed te zien en te horen.
Prachtig, het gestoei van “jonge mannen” was indrukwekkend, bovendien werd de positie van het plaatshert duidelijk. We zagen hoe dominant alleen al zijn aanwezigheid was. Alle herten stoven uit elkaar, dit alles begeleidt door veel geburl. 
Op de terugweg stond een groot hert te burlen,  daarbij zagen we als extra verrassing een stel wilde zwijnen aan komen .
Wat een mooie afsluiting van een prachtige tocht.

Mary Naus

DI 17-9 RUSTIGE AVOND

Om zes uur verzamelen bij de Daatjes hoeve. Het was prachtig wandelweer en er hadden zich 13 personen voor deelname gemeld uit onder meer Zoetermeer, Tegelen, Echt en Neder(Weert). Alvorens te vertrekken, het gewei van een edelhert en een ree laten rond gaan en informatie verstrekt over het gebied dat we gingen betreden en de toekomstplannen. Tijdens de route stil gestaan bij een paar markante punten zoals o.a, de S in spiegelschrift in de naam van het bruggetje Berenbroeksdijk., de vlinderpaden (vlinder populatie, 33 soorten.), de Rabatten etc. Verder de nodige informatie verstrekt over en aanwezige edelherten (34 stuks) en Exmoor pony’s (14 stuks). Helaas werden we onderweg op de weide bij de Brensbrug niet verwelkomt door het oudste  hert en er werd nog niet geburld. Op het stuk voor de Grenskerk werden we opgewacht door de pony’s en een aantal herten aan de bosrand, waar ondanks de afstand veel kiekjes genomen werden. Op de verdere weg naar de uitkijktoren werd nog even aandacht besteed aan de Grenskerk en vervolgens naar de wildkansel. Daar stonden reeds de nodige bezoekers met of zonder camera’s. In de bosrand links waren hinden en een paar herten te zien maar er was niet veel activiteit. Om half acht werd met de terugtocht begonnen en tijdens het lopen hoorden we af en toe wat burlen.  Om acht uur werd de tocht afgesloten met een verblijf door de meeste deelnemers bij de Daatjeshoeve.

Willy Wijnhoven
Foto's Theo van de Kamp

MA 16-9 HERTEN, MAAR GEEN HINDES

Maandagavond met een groep van ongeveer 15 personen Weerterbos ingelopen. Rechts voorbij de Brensbrug een eenzame oude heer die af en toe een beetje burlde.
Bij de toren een groepje van 6 herten vlakbij het bos bij de grenskerk. Meer recht voor de toren nog 2 wat grotere herten. Een derde hert kwam nog tevoorschijn vanuit het tegenoverliggende bos. Geen hinde te zien. Wel wat burlen maar weinig bronstactiviteit. Twee zwarte ooievaars in het ven. Op grashutdijk nog tweetal vossen waargenomen. Op terugweg stond het oude hert nog op dezelfde plaats. Iets meer actief met burlen. Geen idee waar de hinden zich ophielden.

Frans Boonen

ZA 14 + ZO 15/9 EENZAAM

Eenzaam stond hij daar tussen de bomen die de afscheiding vormt tussen het grasveld bij de Brensbrug en de Oude Graaf. De donkerste van alle edelhertmannen met een mooi groot gewei, waarvan de brede horizontale kroon een vijftal gesplitste takken heeft, stond loerend naar ons te kijken. Zijn kop meebewegend met onze voortbeweging. Af en toe burlend. Al jaren kun je hem in de buurt van de Brensbrug tijdens de bronsttijd vinden. Soms op het grasdeel soms tussen de bomen. Altijd afgezonderd van de rest van zijn soortgenoten. Een, in mijn ogen, mooie en stoere man die, zo ver ik heb meegemaakt, nooit heeft meegedaan in de strijd om de hinden. Een mooi fors gewei, een donkere brede kraag en soms krachtig geburl zijn kenmerken van een edelhertenman in de voortplantingsperiode en toch is hij niet actief.

Een paar honderd meter verderop op het uitgestrekte grasveld voor de toren gaan de hinden met jongen verder met grazen onder het toeziende oog van het plaatshert. Een man die het druk heeft de hindegroep in zijn buurt te houden en de andere mannen op een afstand. Hij loopt stoer en uitdagend heen en weer. Soms dreigend en burlend naar rivalen dan weer in draf achter een van de dames aan. Het burlen klinkt van verschillende kanten. Soms is de producent zichtbaar, soms onzichtbaar tussen de bomen.
Al die tijd is de eenzame man niet bewust wat er op het grote grasveld gaande is. Hij kan het niet zien. Alleen aan het geburl van de anderen zou hij een beeld kunnen vormen van wat er zich afspeelt, wie mogelijk de leiding heeft over de hinden. De eenzame man doet blijkbaar ook dit jaar niet mee en zal zich daarom ook dit jaar niet voortplanten. Waarom doet hij niet actief mee? Voelt hij zich de mindere? Of wil hij gewoon niet? Maar waarom zou alleen bij mensen grote individuele verschillen bestaan en waarom niet bij dieren? Misschien heeft deze man gewoon geen behoefte aan sociaal contact, is hij te verlegen of te bang. Ik zal nooit weten of datgene wat voor mensen geldt ook van toepassing is voor edelherten.

Ron Vodegel

ZO 15-9 DAATJESHOEVEBURL

Vanmorgen was het burlen  bij Daatjeshoeve al te horen.  Na een korte inleiding snel vertrokken richting wildkansel. Bij de wildkansel aangekomen bevonden zich voor het ven in totaal 22 herten waarvan 4 volwassen herten. Na een tijd ze aanschouwt te hebben weer terug naar Daatjeshoeve waar een lekker ontbijt ons wachtte.

Léon Goossens

ZA 14-9 JONG EN OUD

Vanmorgen een rondje Weerterbos gedaan samen met 10 bezoekers. Bij de brug over de Oude graaf zagen we achter het hek een groep hindes staan met een volwassen hert maar ook met een jongeman. Een stukje verder stond, links van het pad, een waarschijnlijk oud hert. Zijn gewei had een bijna zwarte kleur. Later zagen we de groep links achter in het veld de groep lopen, af en toe hoorden we voorzichtig wat burlen. In het nog weinige water waren onder andere een zwarte ooievaar en een paar kraanvogels te zien. Het begin is gemaakt.

Ed Hemmes

VR 13-9 GOED VERSTOPT

Stipt om 18.00 uur met 10 enthousiaste mensen het Weerterbos in gegaan. Onderweg naar de wildtoren was het rustig. Langs het raster werd een eerste glimp van de edelherten opgevangen. Ze stonden goed verstopt achter het riet. De paarden lieten zich beter zien. De hele kudde stond vlakbij het raster, waardoor we ze goed konden bekijken. Op de wildtoren was het rustig er stond een jong hert in het veld en de rest van de dieren was niet te zien. Vogels waren wel aanwezig zoals knobbelzwaan, grote zilverreiger en twee zwarte ooievaars. Na een kwartier wachten werd er wat voorzichtig geburld. Ook kwamen in de verte de hindes uit het bos tevoorschijn. Daarna kwamen er steeds meer hindes tevoorschijn en ook een van de mannetjes kwam mee het bos uit. Om half acht terug gelopen en onderweg nog even stilgestaan op enkele plekken om nog even de herten te bekijken. Het geburl werd ook steeds luider, en met een laag overvliegende zwarte ooievaar verlieten we het gebied.

Lia Oosterwijk

WO 11-9: HERFST

Op deze regenachtige en herfstige avond met een groep van ongeveer 15 personen vertrokken vanaf de Daatjeshoeve. Bij de Brensbrug, geen herten. Ook geen geburl. Door naar de Slenk: niets. Grenskerk: ook niets te zien, alleen wat exmoors.

Maar bij de wildtoren werd ons geduld beloond en stond op het pad voor het hek een hinde [met halsband] en het resultaat van de bronst van een jaar geleden: een kalf. Lekker dichtbij zodat iedereen er prima van kon genieten. Weliswaar op hun hoede, zeker het kalf, maar ze bleven rustig staan grazen en natuurlijk ook de groep constant in de gaten houden. Op de foto zie je dat het kalf al bijna net zo groot is als de hinde zelf en op de zijkant zijn nog wat 'bambivlekjes' te zien.
De hinde met halsband, inclusief zender, is nog uit 2005, toen de dieren zijn uitgezet in het Weerterbos en gevolgd werden om het terreingebruik te monitoren.

Op de toren was een groep van 19 dieren, inclusief hert te zien. De groep is dus geformeerd, maar er was nog weinig loos [er werden enkele voorzichtige burltjes gehoord]. Het blijft de vraag of dat de komende dagen niet gaat veranderen.

Henk Heijligers

ZO 9-9: HERTENGROEP

Tegen 18.00 uur waren de 12 aangemelde personen aanwezig, vooral mensen uit de regio. Na wat uitleg over Het Limburgs Landschap zijn we vertrokken richting Weerterbos, vooraan wat verteld  over de functie van het bos, vlinders, planten, het onderhoud en de wateropvang dat voor de mensen uit Weert erg interessant bevonden werd.

Bij het raster (de toegangspoort naar het hertengebied) een toelichting gegeven over de edelherten in het gebied, we werden al an snel verrast door een grote groep dieren hindes met kalveren en 1 hert [mannetje]. Ze stonden bij de Brensbrug in het open gedeelte bij de bosrand. Met de verrekijker konden ze heel goed gezien worden. Er werden veel foto’s gemaakt, verder lopend richting grenskerkmonument waar de bezoekers veel interesse in hadden, dus ook daar uitleg gegeven. Doorgelopen naar de uitkijktoren waar we werden opgewacht door Truus, een van de vrijwilligers in het Weerterbos, hier waren verder geen herten te zien. In de verte liepen de Exmoorpaarden en bij het water zaten zwanen, reigers en ook de zwarte ooienvaar. Er werden foto’s gemaakt en natuurlijk van het mooie uitzicht genoten. Kortom een prachtige avond. Sommige waren al eerder geweest, maar vonden dat een excursie een duidelijke meerwaarde had.

Tegen half 19.30 uur zijn we teruggelopen, bij de Brensbrug stonden in de bosrand nog een paar herten, helaas nog geen geburl. Rond 20 uur waren we weer bij de Daatjeshoeve waar door de meesten, met een  rankje buiten op het terras, nog werd genoten van een heerlijk nazomeravond.

Peter van de Brand