zondag 9 oktober 2016

Zondagochtend 9 oktober: DE LAATSTE

Bij Daatjeshoeve verteld over het wel en wee van de Edelherten in het Weerterbos. Hierna met een zeer belangstellende groep van 20 personen op pad gegaan richting wildtoren. Bij de ingang van het Weerterbos verteld over de werkzaamheden, die door het Limburgs Landschap in het bos worden uitgevoerd. Met name over de waterhuishouding in het bos. Doorlopend in de hoop dat we bij de Brensburg edelherten zouden zien was het erg stil in het tranendal. Aangekomen bij de Grenskerk kwam het oude hert (14 jaar) op zijn gemak aan gesjokt. Hij liet duidelijk zien dat hij met pensioen is. Op de wildtoren zagen we meer beweging ofschoon het niet duidelijk te zien was door de nevel die over het gebied hing. Rechts voor de toren liepen 4 herten te grazen. Met de verrekijker konden we een groot hert waarnemen voor het ven aan de bosrand. Na enige tijd toen de nevel optrok zagen we het plaatshert met zijn roedel dit waren 9 dames. Ze bevonden zich een stuk voor het grote ven aan de bosrand. Maar het plaatshert had toch het hert voor het ven in het vizier  en ging erop af en verjoeg hem. Het plaatshert burlde behoorlijk om zijn rivaal duidelijk te maken dat hij de baas was over roedel en om indruk te maken op de dames in de roedel. Na een tijd dit aanschouwt te hebben zijn we terug gegaan naar de Daatjeshoeve. Bij de uitgang van het Weerterbos de deelnemers aan deze excursie bedankt voor hun enthousiasme en de vele vragen die ze stelden, waardoor het voor ons gidsen ook leuk is dit te doen. Deze excursie was de afsluiting van het bronstseizoen van de edelherten in het Weerterbos georganiseerd door Het Limburgs Landschap.

Léon Goossens

zaterdag 8 oktober 2016

Zaterdagochtend 8 oktober: JONGE EDELHERTEN SPOTTER

Op deze wederom mooie zaterdagmorgen waren 21 personen om 7.30 uUR present om de edelherten te zien en te horen. Onder de deelnemers was een peuter van 16 maanden die lekker in de rugdrager bij zijn vader op de rug zat. Dus met recht kan men stellen ‘jong geleerd is oud gedaan’. Na een inleiding over het Edelhert bij de Daatjehoeve vertrokken we op weg naar de wildtoren. Voor het wildrooster verteld over werkzaamheden van het Limburgs Landschap in het Weerterbos. Uitleg gegeven over het natte milieu, dat we weer graag terug willen. Uitleg gegeven over de vlindercorridors. Bij de Brensburg geen activiteit waar te nemen. Aangekomen bij de afrastering voor de Grenskerk liepen 4 hindes zonder hert. Op de vlakte achter de Grenskerk liepen de exmoor pony’s te grazen. Op de wildtoren was ons aller Truus ook aanwezig. Op de wildtoren zagen we links van het bosje, de roedel met het plaatshert langzaam zich verplaatsen richting het bosje. Op dezelfde hoogte als de roedel recht voor de wildtoren liepen 5 herten waaronder 2 spitsers. Een van deze herten ging richting roedel maar we konden goed waarnemen hoe hij verjaagd werd door het plaatshert. Toen konden we ook het geburl goed horen. Rechts van de wildtoren zagen we een hert waarop ik Truus vroeg of dit het oude hert was. Volgens haar was het wel een oud hert maar niet de aller oudste. Hij liep rustig richting ven voor de bosrand. Ik heb diverse keren de naam van Truus aangehaald, deze mevrouw is dagelijks aanwezig op de wildtoren en helemaal op de hoogte van het reilen en zeilen van de Edelherten in het gebied. Voor ons gidsen is ze van onschatbare waarde. Op de terugweg voorbij de Grenskerk kon men de roedel nog eens bewonderen dat zich links van het bosje bevond. Helaas was het voor de jonge deelnemer te lang, waardoor zijn vader de excursie eerder afbrak.  Aangekomen bij de bocht voor het wildrooster de groep bedankt, uit hun reacties was op te maken dat ze de herten imposant vonden, en genoten hadden van de excursie.

Léon Goossens

dinsdag 4 oktober 2016

Dinsdag 4 oktober: VOLLE BAK

Deze avond was helemaal volgeboekt [foto's Willy Wijnhoven].


Na een inleiding om half zes vertrokken naar de wildtoren. Onderweg diverse wetenswaardigheden over het gebied gespuid. Nu weer volle bak, want op het open terrein voor de grenskerk stond een hert zijn veroverde hinden, snel geteld wel 15 stuks, te bewaken met het nodige geburl. Er werd uitgebreid gefotografeerd. Volgens passanten was bij de toren niets te zien. Dus toch naar de uitkijktoren al was het alleen maar vanwege het mooie landschap ervoor.


Eenmaal op de toren hadden we het zicht op 3 grote herten en twee spitsers. Een van de herten maakte een omtrekkende beweging voor de toren langs naar rechts om dichter bij het plaatshert en de hinden te komen. Op de terugweg voorbij de grenskerk hadden we weer uitgebreid zicht op het plaatshert met zijn roedel en tevens de inmiddels dichterbij gekomen concurrent, die het geburl beantwoorde. Ook werden we iets verder aan het hek nog welkom geheten door de gehele groep Exmoor pony’s.


Terug bij het vertrekpunt werd nog hartelijk bedankt voor de excursie die in zeer goede smaak gevallen was. Heerlijk dat de Daatjeshoeve nog open was, er werd dankbaar en uitgebreid gebruik gemaakt om nog wat te drinken en of te eten na afloop.

Willy Wijnhoven

maandag 3 oktober 2016

Maandag 3 oktober: KRACHTSVERHOUDINGEN DUIDELIJK

Vertrek vanaf Daatjeshoeve met 25 deelnemers om 17.30 uur. Goede weersomstandigheden voor een excursie. Onderweg naar de uitkijktoren geen herten. Pas in de buurt van de toren konden we de eerste herten waarnemen. De hindes met kalveren inclusief plaatshert lagen wat verdekt achter de bosjes nabij de toren. Rondom het roedel waren 4 overige zwaardere jongens te zien op gepaste afstand.Af en toe wat beweging maar niet echt krachtig burlen. Het ging er ook nu weer rustig aan toe. Kennelijk zijn de krachtsverhoudingen duidelijk.
Na pakweg 10 minuten toeven op de toren die redelijk druk was bezet ging het wolkendek open en brak de zon door, waardoor erg fraaie lichtomstandigheden ontstonden. Er konden dus erg mooie plaatjes worden gemaakt. Iets na 19 uur de terugtocht aanvaard naar de Daatjeshoeve. Deelnemers toonden zich enthousiast over hetgeen ze hadden gezien.

Frans Boonen 

zondag 2 oktober 2016

Zondagavond 2 oktober: WEER OF GEEN WEER

Weer of geen weer was de titel van ooit eens de titel van een radio programma van Bert Garthof op zondagmorgen over de natuur. Weer of geen weer, de excursie gaat door want ondanks de regen en de frisse wind waren alle 25 deelnemers present om edelherten te spotten. Onder uitleg over het gebied en de edelherten wandelt de groep naar de toren waar ze konden genieten van de roedel hindes die in de bosjes voor de toren stonden te grazen, gadegeslagen door het plaatshert. Op een weilandjes er naast waren drie splitsers elkaar aan het uitdagen. Dat het er fors aan toe kan gaan was te zien aan de jonge geweien. Twee splitsers missen een deel van het gewei. Toen een van de splitsers het in zijn hoofd haalde om te dicht bij de roedel te komen greep het plaatshert in en joeg hem weg. Wetende wat zijn plaats is verdween het drietal tussen de bomen. Kortom was het weer een mooi gezicht echter echter met weinig burl geluiden. Op de terugweg kwamen we het oude edelhert tegen op het weitje naast de hoofdweg door het gebied. Nog even een fotootje maken en dan....... is er koffie.

Bert van Dokkum

Zondagochtend 2 oktober: GEBURL IN DE VERTE

Het staat een frisse bries als de voltallige groep na een inleiding bij de Daatjeshoeve verlaat. Rustig wandelen we door het gebied de info gedeeld over de wetenswaardigheden van de edelherten, het gebied en de geschiedenis. Bij  de toren aangekomen zijn we getuige van een edelhert die een puberhert, spitser, het bos uit jaagt. Opspattend water van het ven waar ze doorheen rennen is een fraai gezicht maar moeilijk op de gevoelige plaat vast te leggen.
Na enige tijd komt het oude hert het bos uit en wandeld op zijn gemak over de grasvlakte naar de andere zijde waar hij een rustig plekje in het gras opzoekt. Het plaatshert loopt met hem mee en kijkt over de grasvlakte rond. Inmiddels is de rust onder de pubers, splitsers, hersteld en grazen deze rustig aan de rand van het bos. De hindes laten zich niet zien. De frisse wind maakt dat een aantal deelnemers aan de terugweg met een mooie omweg begint en volgen op aanraden van de gids het merkteken met het oranje bolletje. Ook deze ochtend slechts een zacht geburl in de verte.

Bert van Dokkum

zaterdag 1 oktober 2016

Zaterdagavond 1 oktober: WEINIG SPANNING

Hoewel de excursie als vol stond vermeld waren we slechts met 15 deelnemers. Onderweg naar de toren werd uitvoerig uit de doeken gedaan wat de betekenis van de edelherten en de pony's zijn voor natuurbehoud en wat er voor nodig is om een gezonde leefomgeving te creëren waar de edelherten het aan niets te kort komt. De herinrichting van het Weerterbos tot "sponsbos" is bij zo'n wandeling goed aanschouwelijk te maken. Bij aankomst op de toren waren veel herten en pony's goed te zien en te fotograferen. Het lijkt wel of de spanning er uit is want ook dit was een bezoek met weinig Burlgeluid. Door de samenwerking van zon en regen was het zicht op het gebied bijna sprookjesachtig. In de appelboom voor de toren zat het torenvalkje rustig te slapen. Een deel van de groep ging op tijd terug naar de Daatjeshoeve omdat ze daar een etentje hadden afgesproken. Met het invallen van de duisternis konden we terug wandelend naar de Daatjeshoeve nog wat burl gewaar worden. 

Bert van Dokkum

Zaterdagochtend 1 oktober: FOTOGENIEK

Als we bij de open vlakte aankomen met een forse groep van 25 deelnemers zien we een ree heel rustig staan grazen. Een gelegenheid om hier mooie foto's van te maken. Op de toren konden we genieten van de roedel die rustig wat aan het grazen waren onder het waakzame oog van het plaatshert. De Exmoor pony's kwamen vanuit het kleine bosje rustig grazend voorbij. Op de achtergrond lIepen verschijnende herten rustig rond met witte rijders en ganzen als gezelschap. Er zit weinig spanning in het veld. Afgezien van een zeer waakzaam rond speurende plaatshert, die prachtig en sterk presenteerde, en wat zachte burls uit de verte was het een prachtige morgen die door de deelnemers werd afgesloten met een heerlijk ontbijtbuffet bij de Daatjeshoeve.

Bert van Dokkum