vrijdag 30 september 2016

Vrijdag 30 september: BURLCONCERT

Met weer een volle groep ging ik op pad om de edelherten te zien en te horen. Onderweg uitleg over de edelherten en het Weerterbos. Fijn is dat er onder de bezoekers mensen zijn die je informatie kunnen aanvullen omdat ze er net wat meer van weten. Zo was ook onze vlinderman aanwezig die mooi kon vertellen over de vlinder die voort komt uit de gevonden rups. Bij aankomst bij het open terrein werden we verrast dor twee herten die elkaar de maat namen wie de sterkste is. Het was een kortdurende krachtmeting maar mooi om dat te zien. Vanaf de toren was alleen het oude edelhert te zien die rustig in het gras lag te mijmeren. Vanuit de verte werden wat burlgeluiden waargenomen maar liet ze zich niet zien. Jammer voor de bezoekers maar degenen die tot de schemer bleven werden nog vergast door het oude edelhert op een prachtig burlconcert. Bedankt ouwe jongen, zo maakte je de avond toch nog goed.

Bert van Dokkum

donderdag 29 september 2016

Donderdag 29 september: NIET TE STUREN

Het was een drukte van belang bij de poort van de Daatjeshoeve. 25 mensen popelden van verlangen deelgenoot te zijn van het jaarlijks burlen van de Edelherten. Na het innen van de deelnemersbijdrage en enige uitleg over de bestemming van deze gelden werd begonnen aan de wandeling naar de toren. Onderweg werd uitgelegd wat verleden, heden en toekomst is van het gebied en de rol die de Edelherten daar in kunnen spelen. Het vernatten van het landschap om er zo, in kindertermen een sponsbos van te maken dat een rol speelt in de klimaatverandering, werd iedereen wel duidelijk. Lopend over het grenspad werd ons al door de tegemoetkomende wandelaars verteld dat de roedel het bos was in getrokken. En inderdaad, alleen ons oudste hert liet zich van dichtbij fotograferen en gaf tot slot nog een aantal mooie burls ten gehore [foto Patrick van Brakel].



Verder op de vlakte tegen het bos aan vertoonden zich nog twee herten die wat burlgeluid ten gehore gaven. Ondanks dat het de bezoekers tegen viel dat de roedel zich niet liet zien ging iedereen terug naar de Daatjeshoeve in de wetenschap dat Edelherten zich niet laten sturen.

Bert van Dokkum

woensdag 28 september 2016

Woensdag 28 september: OPSPLITSING

Met een heerlijk avondzon, 22 graden, vertrokken we met 26 personen van de Daatjeshoeve het Weerterbos in. Gezellig pratend en het verhaal van het Weerterbos met zijn rabatten en vlinder orridors en het werk van Het Limburgs Landschap kwamen we bij het wildrasters. We liepen het gebied van de Edelherten in, waarbij de eerste vragen kwamen over de leefwijze en het aantal Edelherten. Bij de Brensbrug stonden 3 jonge herten ons op te wachten zij bleven ons nieuwsgierig bekijken, maar bleven verder rustig door grazen [foto's Leo Spaan].


Het was vrij stil in het bos, geen geburl te horen
Bij de Wildtoren, rechts van het pas lagen bij de grote waterplas 12 dieren, inclusief het plaatshert. Aan de overkant lag het oude hert. Een fotograaf, die er dagelijks aanwezig is, vertelde dat de groep gesplitst was. Plots kwam er beweging, uit de bosjes kwam een hinde, het plaatshert probeerde het bij de groep te krijgen maar dat lukte niet. Ook het oude hert probeerde om bij de groep te komen. Het plaatshert moest kiezen: een hinde terug naar de groep met als gevolg dat het andere hert de groep met hindes kon benaderen…., de keuze was snel gemaakt. Terug naar de groep, het oude hert verdween uiteindelijk weer in het bos.
Van de andere kant, luid burlende een ander hert. Hij kwam de weggelopen hinde ophalen. Van drie kanten klonk geburl en met dat oergeluid op de achtergrond kreeg het plaatshert toch weer de gelegenheid om een hinde te dekken. Wat natuurlijk door het publiek zeer gewaardeerd werd.


Na de daad werd het weer rustig in de groep, maar het geburl in de bosrand bleef de hele avond  doorgaan.
Rond 19.30 uur zijn we teruggelopen, bij de Brensbrug stond nu een ander hert, maar het werd te donker om lang te blijven staan en omstreeks 20 uur waren we weer bij de Daatjeshoeve. Na zo’n avond gaat een kopje koffie er natuurlijk wel in.
De mensen vonden het een zeer geslaagde avond, met dank aan Het Limburgs Landschap.


Peter van den Brand

dinsdag 27 september 2016

Dinsdag 27 september: VEEL

Het was een mooie avond, heerlijk temperatuur en prachtig septemberlicht. De groep van vandaag bestond uit 25 personen en men was erg benieuwd of we deze avond ook de edelherten zouden horen en zien. Na een korte uitleg hoorden we het geburl al van de herten. We waren net over het wildrooster bij de Brensbrug en daar stond een van de herten te burlen. Een mooi begin van een heerlijke avond. Verderop bij de Wildtoren hebben we genoten van de rest van de roedel. Al met  al een avond met een geluksgevoel, omdat we zoveel herten hebben kunnen zien en horen. Iedereen ging dan ook met een tevreden gevoel naar huis.


Mary Naus-Tummers

maandag 26 september 2016

Maandag 26 september: DEKKING

Deze avond ging een groep studenten van Helicon Helmond mee op excursie. Zij volgen de keuzemodule Wildlife. Na een korte introductie liepen we het gebied in. Het was vooral erg rustig. Geen geburl of niks te horen. Van voorbijgangers kregen we te horen dat de roedel bij de wildtoren stond. Net voordat we het raster uit wilden wandelen werd het eerste hert, het 14 jarige hert, gespot tussen het struikgewas bij de Slenk. Zo gaaf dat ineens de hele groep stil is en naar dat adembenemende dier zit te staren terwijl het dier ons ook in de gaten hield [foto's Lia Oosterwijk].



Langzaam aan liepen we verder richting de wildtoren. Nog voor de grenskerk werd door het raster het volgende mannetje gespot. Ook werd het eerste geburl gehoord. Nog niet heel spectaculair maar zeker voor degene die het geluid nog nooit gehoord had een hele ervaring. Hoewel het mannetje er prachtig bijstond werd duidelijk dat er bij de wildtoren meer te zien viel.



Na een korte uitleg konden we de herten bewonderen vanaf de toren. Ze stonden echt vol in beeld, waardoor iedereen goed het verschil tussen herten en hindes kon zien. Ook werd er nog wat geburld en als kers op de taart vond er ook nog een dekking plaats. Daarna keerde de rust snel terug en begon de tijd ook mee te spelen waardoor besloten werd terug te lopen. Vlak voordat het echt donker werd liepen we het gebied uit terugkijkend op een mooie excursie.

Lia Oosterwijk
Frans Boonen

Ook nog een foto van Patrick van den Brakel van de parende herten.


zondag 25 september 2016

Zondagochtend 25 september: MEER DAN HERTEN

Na enige uitleg over het Edelhert vertrokken we om 7.45 uur met 21 volwassenen en 2 kinderen richting wildtoren. Voor het wildrooster uitleg gegeven over het Weerterbos en de vlindercorridors.
Op de open vlakte bij de Brensburg was geen activiteit te bespeuren. Dus doorlopen richting de Wildtoren. Op de plaats waar de afrastering langs het pad loopt, voor de Grenskerk, zagen we door het bos enige activiteit. Vlak voor onze neus kwamen, vanaf links, 9 wilde zwijnen uit het bos.
Deze liepen richting het open water voor de bosrand, tegenover de Wildtoren. Dit tafereel aanschouwt hebbend, liepen we door richting Wildtoren. Zoals gebruikelijk was het er weer behoorlijk druk. Op de wildtoren aangekomen zagen we de roedel van 22 stuks, die net voor het grote ven stonden. Het plaatshert hield zijn groep goed in de gaten. Van links, kwam achter uit het bosje het oude plaatshert, maar werd verjaagd door een ander hert. Ze renden beiden voor de wildtoren langs, richting de open vlakte rechts. Het oude plaatshert liep door tot achter in de hoek van de omrastering. Het andere hert ging naar links het bos in, waar ook de groep van 22 stuks zich in terugtrok. Dit alles gebeurde onder het toeziend oog van de Exmoor pony’s die rustig voor de Wildtoren bleven door grazen. Toen we de toegangspoort bij de Wildtoren verlieten kwam het oude plaatshert rustig langs de bosrand terug gelopen richting Wildtoren. Halverwege bleef hij staan en liet al burlend van zich horen. Dit was helaas het enige burlen wat we deze ochtend gehoord hebben.
Na afloop hebben we bij de Daatjeshoeve genoten van een heerlijk ontbijt.

Léon Goossens

zaterdag 24 september 2016

Zaterdagavond 24 september [2]: 21

Om  17.30 uur hadden zich 24 personen verzameld bij de Daatjeshoeve, voor die tijd nog erg warme avond liepen we richting Weerterbos,
Al wandelend met de nodige uitleg over het Weerterbos en  Het Limburgs Landschap, liepen we richting het raster van de herten. Bij de Brensbrug verhaal verteld van de Edelherten, waar men zeer in geïnteresseerd was. Er kwamen ook de nodige vragen. In de verte klonk al wat geburl.
Dat geburl werd luider bij de Wildtoren van de Grashut. Bij de toren was het een drukte van jewelste met ongeveer 70 mensen. Recht voor de toren lag de groep dieren van 21 stuks loom in het gras. Weinig beweging,  soms liep een hinde wat van de groep af  het plaatshert stond dit oogluikend toe Met soms wat geburl hield hij de hele groep in de gaten.
In de verte stonden wat witte zilverreigers en een buizerd kwam ook  even kijken of er wat te halen was .Mooi  was  het om te zien dat er een Slechtvalk  met prooi over vloog.
Plots verscheen er vlak bij de toren een haas, die zo'n 10 minuten lang een parmantige show kwam uitvoeren. Toen we aanstalten maakten om terug te gaan, kwamen er plots twee prachtige herten uit het bos kwamen, Ze vonden het wel tijd worden voor actie: luid burelend liepen ze richting de groep met de hindes, die zenuwachtig in beweging kwam. Het plaatshert werd meteen actief en ging burelend op zijn rivalen af. Dit leverde natuurlijk mooie foto's op, maar de twee herten durfden toch niet dichterbij te komen, maar het was wel een mooie toegift op deze warme zaterdagavond.
Na de excursie genoten van een kop koffie bij de Daatjeshoeve, men was erg onder de indruk van deze bijzondere avond

Peter van den Brand

Zaterdagavond 24 september: 21

Om half vijf was er een extra wandeling met leden van de Belgische organisatie Landschap VZW. Op weg naar de Grashut verteld  over het hoe en waarom het Weertersbos omgevormd is tot een waterbos.  Binnen de afrastering  het edelhertenproject uitgelegd.
Pas toen we in de buurt van de uitkijktoren kwamen hoorden we een zwak geburl. Bij de toegangspoort naar de Wildtoren waren de eerste herten te zien. Op hun gemakje trokken ze richting open veld. Op de toren konden we de eerste zien aankomen, langzaam kwamen er meer bij, uiteindelijk 21 hindes met kalveren. Het Plaatshert liet zich vanuit het bos steeds beter horen en sloot even later als laatste bij de roedel aan. Op een gegeven moment liep hij op een drafje achter een van de hindes aan, maar daar bleef het dan ook bij. Aan de andere kant van het veld zagen we even drie jonge mannen bij elkaar staan.
Op terugweg, bij de Brensbrug aan de oude Graaf stond een van de volwassen mannetje. Hij gaf in de  schemer een geweldige burlshow weg, van verschillende kanten beantwoord door andere herten. Om 20 uur waren we terug bij de Daatjeshoeve, net voordat het echt donker werd.

Ed Hemmes

Zaterdagochtend 24 september: WATERPRET

Op deze mooie zaterdagochtend in totaal 21 personen uit verschillende windstreken: België, Zuid-Limburg, Brabant en natuurlijk ook uit de regio Weert.
We vertrokken na een korte introductie vol goede moed. Net over de wildrooster bij de poort stond voor ons al een imposant hert te wachten, hij kwam ons zelfs tegemoet. Na de nodige foto's verdween hij in het bos ging.
Het steeds luider geburl trok de aandacht van de mensen, Bij het open veld links van de Grenskerk stonden de pony’s en zagen we de herten in de bosrand Bij de Wildtoren was het vrij rustig. Na ongeveer een kwartier kwam er een prachtig hert richting toren. Even later gevolgd door de groep van ongeveer 20 stuks hindes en kalveren. Plots verschenen er  twee herten  aan de rechterkant van de toren, het plaatshert had het erg druk om zijn rivalen op afstand te houden. Met veel  geburl en hard op en neer rennen wist hij de dames  toch bij elkaar te houden. De complete groep ging in volle vaart door de waterplas, het water spatte hoog op, een geweldig schouwspel. De twee herten bleven  op gepaste afstand, maar hielden de groep wel in de gaten. Wat een heerlijke zaterdagmorgen.

Peter van den Brand

donderdag 22 september 2016

Donderdag 22 september: KLEIN, MAAR GEWELDIG GENOTEN

Om 17 uur waren alle gasten aanwezig: slechts 6 personen. Eerst een heerlijke kop soep bij de Daatjeshoeve en daarna vertrokken we om 17.30 uur nadat ze nog 2 personen uit Zuid-Holland  zich bij ons hadden aangesloten. Bij de Brensbrug stonden enkele fotografen vol bewondering de ijsvogel te fotograferen [foto's Patrick van den Brakel].


In de buurt van het Grenskerkmonument stond een prachtig Edelhert luid burlend de aandacht te trekken. Op en groep van 21 herten voor ons en aan de rand van het bos stond nog een mannetjeshert. We hebben ze zeer goed kunnen bekijken en men vond het erg bijzonder en allemaal intens genoten. Ze hadden niet gedacht dat het zo imposante dieren waren en na 45 minuten  zijn we weer teruggelopen. Bij de Brensbrug stond ook nog een groot hert dat het wandelpad overstak.



Verder lopend vertelde ze dat ze het zo mooi vonden dat Het Limburgs Landschap dit mogelijk maakte. Bij de Daatjeshoeve nog met z’n alle koffie gedronken na deze prachtige avond.

Peter van den Brand

woensdag 21 september 2016

Woensdag 21 september: ZOELAVOND

Zoelen is een van de gedragselementen die wordt vertoond door het mannetje edelhert tijdens de bronsttijd. Tijdens het zoelen mengt een volwassen man zijn urine- en spermageur door het over zijn lichaam te verspreiden. Daarbij besproeit de man zichzelf en de grond. Met zijn gewei wordt de grond omgewoeld met het vocht. Vervolgens wentelt het dier zich met zijn hele lichaam door de modder. Zo kunnen de andere mannen en wijfjes herten ruiken van wie de geur afkomstig is en wat zijn conditie is. Gewoonlijk ziet men het omwentelen niet, de man blijft vaak na het omwoelen liggen zonder zijn lichaam volledig erin te draaien [foto's Ronald Otter].


Op deze avond waren negentien bezoekers [twee kwamen er uit Zwolle] op het grasveld bij de Brensbrug getuige van het complete ritueel. Nog eens nagedaan door een andere man iets verderop. Deze burlende man liet zich frontaal fotograferen met zijn oren wijd openstaand gericht in de richting van de bezoekers van waarachter het geburl van het plaatshert kwam.


Verderop bij het grasveld van de Grashut voor het bosje stond het burlende plaatshert met zestien hindes en jongen. Het geburl klonk luid van alle kanten. Op de terugweg werden enkele bezoekers op deze toch al zeer geslaagde avond nog eens extra verwend door twee ijsvogels op een tak.


Ron Vodegel

dinsdag 20 september 2016

Dinsdag 20 september: DRUK

Op dinsdagavond vertrokken 2 groepen, een groep van 17 personen onder leiding van Piet Litjens en een groep van 25 personen van IVN Roermond. Drukte dus, zeker op de toren [foto Henk Heijligers].

De herten waren echter niet onder de indruk van de drukte op de toren en het burlen was bij de Grashut zeker te horen, maar overweldigend was het zeker niet [foto JW van de Griendt].


Enkele spitsers oefenden wat met elkaar [foto Henk Heijligers].


Verder was de groep hinden met het plaatshert vanaf de toren op afstand te zien. Mijn indruk is dat het dit jaar nog allemaal erg rustig verloopt. Over paringsgedrag of paringen op zich hebben we tot op heden nog niets van vernomen. Misschien dat de afwachtende mannetjes nog voor wat tumult gaan zorgen [foto JW van de Griendt].


Henk Heijligers

maandag 19 september 2016

Maandag 19 september: DUIDELIJKHEID

Met een kleine groep  (9 personen) vertrokken na een korte uitleg over de koning van het woud vanaf de Daatjeshoeve naar de wildtoren. In het begin leek het erop dat het vrij rustig zou zijn. De wei bij de oude graaf was leeg en van enig burlen was niets te horen. Aangekomen vlak voor de grenskerk zagen we achter het bosje enige beweging hier hoorden we ook burlen. Verder naar de wildtoren en hier bovenop konden we de groep die zich achter het bosje bevond beter waarnemen De groep (17 totaal) verplaatste zich naar rechts. Het plaatshert liet duidelijk horen wie het er voor het zeggen had. Rechts helemaal achteraan bij de omgevallen boom liepen ook nog twee herten die burlend  tegen elkaar opgingen. Na enige tijd verplaatste de groep van 17 stuks weer naar links en waren door het bosje aan het zicht onttrokken. De deelnemers genoten daarnaast nog van de zes zilverreigers
die aan de overkant langs de oever stonden. Op de terugweg in het open stuk voor het weiland bij de Oude Graaf stond het 14 jaar oude hert. Hij liet duidelijk van zich horen want het burlen was hij nog niet verleerd. Aangekomen bij het wildrooster de excursie afgesloten en de deelnemers bedankt voor hun belangstelling.
Ze waren zeer enthousiast over wat ze gezien en gehoord hadden.

Léon Goossens 




Foto's Patrick van Brakel

zondag 18 september 2016

Zondagavond 18 september: NAT PAK

Vandaag was de excursie volgeboekt.  Een flinke groep deelnemers variërend van 8 tot en met 84 jaar. Op weg naar de Grashut verteld  over het  Weerterbos. Binnen de afrastering  over het edelherten verteld. Voordat we het pad naar de uitkijktoren insloegen was het stil in het bos. Pas toen we op hoek van het open veld kwamen hoorde sommige van ons, ver weg, een hert burlen. Een stukje verder stonden wat mensen richting bos te kijken, rechts 2 hindes. Op een gegeven moment was er met een verrekijker beweging in het bos waar te nemen, het gewei van een groot hert en een aantal rustende hindes. Na een tijdje werd groep steeds actiever, het hert kwam het bos uit om de 2 hindes naar de anderen te dirigeren. Hij nam nog even de tijd om te zwoelen, rollen door een natte plek met oa urine, met zijn natte pak verzamelde hij, heel rustig, de groep en wandelde achter het bosje door richting toren. Doordat het schouwspel nog al wat tijd in beslag had genomen is een klein deel van de deelnemers nog meegelopen naar de toren, om vanaf de toren de roedel van 13 dieren nog een keer te zien. Op terug weg waren bij het veldje aan de oude Graaf een paar burlende herten te horen. Een van hen liet zich een paar minuten achter op het veld zien, hij gaf een geweldige burlshow weg. Een mooi toegift. Om precies 8 uur waren de laatste terug bij de Daatjeshoeve.

Ed Hemmes

Zondagochtend 18 september: RUST

Eenentwintig bezoekers kwamen af op de edelherten en maakten gebruik van de mogelijkheid om achteraf van een edelhertenontbijt te genieten. Het was 16 graden en bewolkt. Op weg naar de toren waren herten achter het bosje te zien. In het bosje stonden de Exmoors. Vanaf de toren telden we elf hindes met jongen. Soms was geburl te horen. Later verscheen aan de overkant van het water een man. Ook het plaatshert kwam in beeld. De edelherten waren vrij rustig. Alleen twee jonge dames renden af en toe achter elkaar aan [foto's Ron Vodegel].




Ron Vodegel

zaterdag 17 september 2016

Zaterdagavond 24 september: RIVALITEIT

Om  17.30 uur hadden er  24 mensen zich verzameld bij de Daatjeshoeve, voor die tijd nog erg warme avond liepen we richting Weerterbos, Al wandelend de nodige uitleg over het Weerterbos en Het Limburgs landschap, liepen we richting omheining. Bij de Brensbrug verteld over de herten, waar men zeer in geïnteresseerd was. Er kwamen ook de nodige vragen. In de verte klonk wat geburl, bij de Wildtoren bij de Grashut klonk het geburl luider.
Bij de toren was het een drukte van jewelste met ongeveer 70 mensen, recht voor de toren lag  de groep dieren  van 21 stuks loom in het gras,
Weinig beweging,  soms liep een hinde wat van de groep af, het Edelhert stond dit oogluikend toe. Af en toe met wat geburl hield hij de hele groep in de gaten. In de verte stonden wat witte zilverreigers, een buizerd kwam ook  even kijken of er wat te halen was .Mooi was het om te zien dat er een Slechtvalk met prooi over vloog.
Plots verscheen er vlak bij de toren een haas en hij  kwam een parmantige show uitvoeren van zo'n 10 minuten. Net toen we wilden vertrekken verschenen er plots twee prachtige Edelherten uit het bos.
De herten vonden het wel tijd worden voor actie: luid burelend liepen ze richting groep, die zenuwachtig in beweging kwam. Het Plaatshert werd meteen actief  en ging burelend op zijn rivalen af. Wat nog  enige mooie foto s opleverden  maar de twee rivalen  durfden uiteindelijk toch niet te dichtbij te komen. Een mooie toegift op deze warme zaterdagavond.
Met de mensen van de excursie  zijn  we toen richting Daatjeshoeve gegaan  voor heerlijke kop koffie. Men was zeer onder de indruk vonden het een bijzondere avond

Peter van den Brand

Zaterdagavond 17 september: TOCH NOG ACTIE

We vertrokken 's avonds met ruim 20 personen richting de uitkijktoren. Onderweg viel af en toe een spatje regen. Op de grote grasvlakte voor de grenskerk zagen we een ree lopen. Op de uitkijktoren was de oude hinde van 14 jaar zichtbaar onder een boom. Met de verrekijker kon je zien dat ze nog de  halsband droeg die ze om had gekregen toen ze ruim 15 jaar geleden werd uitgezet om ze met gps te kunnen volgen. Maar dit werkt ondertussen niet meer. Verder lag er ook nog in de verte een bok aan de rand van het ven. Weinig actie. toen we terugliepen kwam er iets meer actie, lopend over het fietspad zagen we eerst nog de paarden voorbij rennen en vervolgens drie jonge bokken vlak bij het bosje in het midden. Door het bosje liepen de hindes rond. En er was regelmatig nog wat geburl te horen op de terugweg. En dat laatste maakte de avond weer zeer geslaagd.

Leo Kuijpers


Zaterdagochtend 17 september: VOL VERWACHTING

Nu de temperaturen weer de normale waarden hebben aangenomen, lijkt het voor de rherten ook hoogtijd om zich intensief bezig te gaan houden met de bronst. Vol verachting vertokken wij dan ook stipt om 7.00 uur met 23 deelnemers bij de Daatjeshoeve. Straf tempo richting ingang bij het raster. Geen burlende herten te horen. Brensbrug, geen herten en geen enkele burl. Richting wildtoren, de eerste mensen komen ons al tegemoet van de wildtoren, dat beloofd niet veel goeds. Nog steeds geen herten te zien en te horen. Gelukkig onderweg al wel enkele reeen. Zou het dan niets worden vanochtend?
Dan staan er plots drie hindes in de bosrand bij het hoge uitkijkpunt bij het pad aan het begin van de Grashut. Het statige edelhert kwam natuurlijk de dames even tot de orde roepen [foto's Henk Heijligers]. Gelukkig toch nog alles goed gekomen.








Henk Heijligers

vrijdag 16 september 2016

Vrijdag 16 september: WAT EEN LEVEN

Na genoten te hebben van een soepje, dat zeer gewaardeerd werd, vooraf bij de Daatjeshoeve door de 14 deelnemers, zijn we op pad gegaan naar Wildtoren. Vlak voor de grenskerk werden we al onthaald door het oudste hert dat zich voor de bosrand had neergevlijd. Op de uitkijktoren werden we helemaal
lyrisch door het schouwspel voor ons, een plaatshert en wel 21 hindes en kalfjes. Ook ging dit gepaard met het nodige burlen uit verschillende windrichtingen. We kregen nog een extra voorstelling van de oudste hinde met de halsband, die ons van dichtbij kwam bekijken. Ook werd er nog een
acrobatisch nummertje vertoond door een hinde die op haar achterpoten blaadjes hoger in een boom, wilde verorberen [foto's Ramon van Dongen]. Bij terugkomst bij de Daatjeshoeve werd heel tevreden onder het genot van
een drankje nagepraat over het mooie spektakel dat we gezien hadden.

Willy Wijnhoven







Bovenstaande foto's: Ramon van Dongen
Onderstaande foto's J. Janssen









donderdag 15 september 2016

Donderdag 15 september: WEGGEJAAGD

We vertrokken om zes uur met 15 personen richting het edelhertengebied. De temperatuur was duidelijk gezakt naar een aangenaam niveau. Onderweg op verschillende plekken informatie gedeeld over het Weerterbos en het edelhertenproject. In het bos bleef het echter opvallend stil. Na de afslag links richting uitkijktoren konden we, door het bosje heen, een aantal herten zien. Af en toe was zwak geburl te horen. Bij het wildrooster vlak bij de toren zagen we 3 jonge hertenmannen lopen, weggejaagd door een volwassen man [foto Patrick van den Brakel].



Vanaf de toren was een groep herten te zien. We telden er 17, hindes met kalfjes. Het plaatshert liep rechtsachter het bos in. De groep vertrok even later ook rechts het bos in. Om acht uur waren we terug bij de Daatjeshoeve, de lucht had een bijzondere kleur, donderslagen kondigde het naderende onweer aan.

Ed Hemmes

EXMOORS: NIET VOEREN

In het edelhertengebied van het Weerterbos loopt ook een kudde Exmoorpony's [foto's Henk Heijligers]. Zij leveren een belangrijke bijdrage aan het beheer [maar daarover kan uw gids meer vertellen]. Wel het verzoek om de Exmoors niet te voeren. Als mensen de paarden wel voeren zouden wij het bijzonder op prijs stellen als ze daarop worden aangesproken door de aanwezige natuurliefhebbers [en die zijn er deze dagen meer dan genoeg].


Ook deze dieren zijn overigens het fotograferen meer dan waard!







Henk Heijligers

dinsdag 13 september 2016

Dinsdag 13 september: STILLEVEN

Zelfs de herten respecteerden het warmterecord van deze dag. Toen wij met de groep bestaande uit 17 deelnemers naderden,  liepen 4 hindes verder van de uitkijkpost af en nestelden zich in het hoge gras. Alleen de nekken en koppen waren vanaf de hoogste verdieping van de wildtoren te zien [foto's H. Gebben].



Ook van het burlen was niets te merken, doodse stilte, af en toe verstoord door ganzen. Toch hadden diverse fotografen die al langer op de toren stonden, zwak burlen gehoord uit de verte en hadden een groepje van een hert en enkele hindes kunnen fotograferen [foto's H. Gebben].



Voor de deelnemers van de excursie jammer dat we niet meer hebben kunnen zien, maar iedereen heeft toch genoten van de wandeling en het uitzicht, en niet te vergeten het lekker drankje bij de Daatjeshoeve bij de terugkomst.

Willy Wijnhoven

maandag 12 september 2016

Maandag 12 september: TAMME BOEL

Om 18 uur met int totaal 19 deelnemers uit de Veluwezoom, Geldermalsen, Den Bosch, Roermond, Swartbroek, Laar en Belgie vol goede moed op weg naar de uitkijktoren.
Bij het Grenskerkmonument aangekomen hoorden wij wat zwak geburl uit de richting van de uitkijktoren en komen met kloppend hart aan bij de uitkijktoren. Het 19 koppige met plaatshert stond recht voor de uitkijktoren. Een kwartier eerder had het plaatshert een uitdager verjaagd. Het roedel kwam steeds dichter naar de uitkijktoren en de 14 jaar oude leidhinde met de halsband, die dit jaar zelfs nog een kalf heeft geworpen, kwam zelfs naar het vennetje recht voor de uitkijktoren en liet zich in volle pracht bewonderen. Het valt op dat alle hinden en smaldieren behoorlijk goed doorvoed zijn. Af en toe dreef het leidhert een afdwaler terug naar het roedel, maar verder rustig grazende dieren.
Op de terugweg hoorden wij regelatig geburl vanuit het bosschage achter de Oudegraaf en het Sterksels kanaal.
Al met al waren de deelnemers zeer tevreden over de excursie en vooral de Belgische kinderen waren helemaal ‘hyper’.

Piet Litjens

zondag 11 september 2016

Zondagavond 11 september: BOSHERTEN

Nog 25 graden en licht-bewolkt. Met 12 personen liepen we het Weerterbos in voor de edelhertenexcursie. Bij het wildrooster stonden we even stil bij het onderhoud aan het 6 km lange raster en bij de rabatten die zo kenmerkend zijn voor het natte bosgedeelte. Een stukje verder zagen we dat de edelherten een duidelijke voorkeur hebben voor de bast van de essen. Deze stonden er al wat kaal bij door het vele schillen in de wintermaanden. De eiken en elzen erlangs stonden nog volop in blad. Een stukje verder op een open plek stond een prachtige oude bok met een flink gewei. Een prachtige eerste ontmoeting! We liepen door richting uitkijktoren en zagen meteen al wat herten bewegen in het bosje wat midden in de graslanden ligt. Op de uitkijktoren aangekomen genieten we van een prachtig uitzicht met zilverreigers, blauwe reigers en exmoor pony's. Helaas kwamen de edelherten het bosje niet uit. We luisterden nog even naar het burlen van een telefoon, niet helemaal echt maar toch leuk om te horen hoe de herten klinken. Helaas reagerden de ‘echte’ herten hier niet op. Teruglopend zagen we de herten nog steeds tussen de bomen in het bosje. Leuke avond.

Leo Kuijpers

P.S. Eerder die avond poseerde het hert nog keurig, voordat hij met de hindes het bos ingingen [foto Gerbrand Mulder].

vrijdag 9 september 2016

Vrijdag 9 september: VERRAST DOOR EDELHERTENMAN

Ongeveer 20 bezoekers werden niet alleen getrakteerd met het mooie nazomerweer maar ook door de edelherten en met name door het negenjarige leidhert van dit moment. Als eerste kwam op het grasveld links van het bosje op weg naar de toren een deel van de hindengroep met jongen in beeld [foto Erik Hover].

Het ging om 10 herten. Voor het bosje redelijk dichtbij een tweede hindengroep van alleen zes volwassen dames inclusief de oudste hinde met halsband. Intussen was op afstand geburl te horen. Opeens werd het verre geburl beantwoord door geburl dat vanuit het bosje kwam en niet veel later verscheen de eigenaar ervan, het plaatshert van dit moment [foto Ron Vodegel en Erik Hover].


Opvallend was dat de groep met de zes dames ogenschijnlijk niet onder de indruk van onze heer was, daarom liep het hert maar richting eerste hindengroep en liet af en toe zijn stem horen. Het decor speelde zich niet al te ver van de enthousiaste bezoekers af. Dit gebeuren was waar men voor is gekomen. Ook voor de twee bezoekers helemaal uit Dordrecht.

Ron Vodegel


[foto Ron Vodegel]