donderdag 11 oktober 2018

2018: Hoogtepunten

Enkele hoogtepunten van de afgelopen weken:

video van Jan van der Heijden.






Foto's van Toine Saanen, Gerbrand Mulder en Ronald Otter.













WO 10-10 Hoog bezoek

Afgelopen maandag waren wij op bezoek in het Groene Woud in Brabant, vanavond kwamen collega's van Brabants Landschap op bezoek in het Weerterbos.
Nog volop geburl in de bosrand bij de Grashut, van meerdere herten. De hindegroep met kalveren, eerst 4 stuks, maar later de hele groep, kwam uit de verte steeds dichterbij. Er waren geen herten meer bij de groep, het bronstseizoen is klaar voor dit jaar.

Henk Heijligers




maandag 8 oktober 2018

MA 9-10 Edelherten van het Groene Woud

Nadat de excursies afgelopen zondag in het Weerterbos zijn beeindigd, zijn we met de gidsen op bezoek geweest bij de edelherten in het Groene Woud in Noord-Brabant.
We werden daar rondgeleid door de boswachter, maar helaas bleef het geburl deze avond uit. Wel herten gezien, een mannetje in een weiland en drie hindes met kalf op een ander plek. Mooie gevarieerde omgeving, maar wel veel lawaai van de snelweg en de spoorlijn.
Ook het publiek weet daar de weg inmiddels te vinden; er waren diverse bezoekers die naar de herten kwamen kijken. Veel variatie van bos en kleine weilanden, dus ook veel mogelijkheden waar de herten kunnen staan. Verder opvallend verschil met het Weerterbos is dat de herten hier erg schuw zijn en dus op erg op hun hoede.
Al met al mooi om te zien.

Henk Heijligers







zondag 7 oktober 2018

Zo 8-10 Consternatie

Op zondagavond volop consternatie. In eerste instantie omdat er geen gids bij de Daatjeshoeve gereed stond om deze laatste bronstexcursie van het jaar te begeleiden.
Bij de Grashut, een uurtje later toen ik de excursiegroep arriveerde, ook volop consternatie. Bij de wildtoren was  geburl aan alle kanten te horen. Net toen ik aan mijn verhaal wilde beginnen, kwam de hele roedel met hindes [en kalveren] uit het bos gerend. Volop paniek. Diverse herten waren bij de groep aanwezig. Veel kabaal en gedoe en zeker geen alledaags beeld.
Eerder deze week was al sprake van twee groepen, maar nu leek er zelfs daar ook weinig meer van over. Tijdens de rest van de avond bleef het onrustig en liepen er diverse grote herten door de groepen. Het lijkt het begin van het einde van de bronsttijd, maar er is nog voldoende te beleven. Komende dagen worden geen excursies meer georganiseerd, maar u blijft natuurlijk welkom.
Als laatste consternatie twee Brabanders die de weg naar de parkeerplaats op het Branbantse [aan de Fazantenlaan] niet meer terug wisten te vinden. Maar gelukkig wisten ook zij nog net voordat het echt donker begon te worden de parkeerplaats weer te bereiken.
Eind goed, al goed zullen we maar zeggen.

Henk Heijligers

zaterdag 6 oktober 2018

VR + ZA 6+6/10 Nabronst


De edelhertentochten  in de nabronsttijd, met bezoekers uit het hele land, waren allebei druk bezocht. 
Bij de Grashut op de uitkijktoren was praktisch de hele roedel te zien; we telden 8 herten en de groep hindes en kalveren waren bijna voltallig aanwezig .
Het was prachtig om te zien hoe het 'spel' tussen de herten en het plaatshert gespeeld werd . Om beurten probeerden de herten de hindes te benaderen, wat gepaard ging met veel geburl en actie van het plaatshert. Geweldig dat we dit hebben kunnen zien .

Mary Naus

donderdag 4 oktober 2018

EXCURSIE

De excursies naar de burlende edelherten naderen hun einde, alle excursies voor dit jaar zijn uitverkocht.

Foto van J.W. van de Griendt van afgelopen week.

woensdag 3 oktober 2018

WO 3-10 Definitieve opslitsing?

Ook nu bleek de groep hindes met jongen in tweeën te zijn opgesplitst. Mijn excursiegroep van 25 personen kwam niet alleen uit Brabant en Limburg. Ook België, Noord-Holland en Zeeland waren vertegenwoordigd. Het speuren naar edelherten begon al bij het begin van de grote grasvlakte waar de uitkijktoren staat toen in de verte drie kalveren zichtbaar werden. De rietkragen belemmeren het zicht, maar met wat moeite ontwaarde men even later ook nog een aantal hindes met het leidhert. Terwijl uit tegengestelde richting een andere man aankwam. Nog een hert stond iets verder tegen de waterrand. Vanaf een goed bezochte toren zag men recht ervoor de tweede groep hindes met jongen en het leidhert. Links niet ver van het bosje werden uiteindelijk zes mannen geteld waarvan er twee schijngevechten hielden en er een vanaf het bosje in versnelde draf richting tweede groep ging maar zich blijkbaar op andere gedachten liet brengen toen het leidhert op zijn naderen reageerde. Dit alles werd vergezeld met geburl. Jammer dat de herten op een grote afstand van de toren bleven. Op de terugweg was in het bos naast het grasveld bij de Brensbrug in de schermer het hert te zien dat zich sinds begin van de bronsttijd heeft afgezonderd.

Ron Vodegel



dinsdag 2 oktober 2018

DI 2-10 Heen en weer

Na een korte uitleg bij het vertrekpunt gingen 14 enthousiaste mensen op pad naar het afgerasterde gedeelte van het Weerterbos van de Edelherten. Onderweg verteld over de specifieke eigenschappen van het Weerterbos. Binnen het gebied was nog geen activiteit waar te nemen of te horen. Bij de open vlakke nabij de Brensbrug was het hert verdwenen dat ik er anderhalve week geleden had waargenomen. Doorlopend naar de wildtoren was het nog steeds stil. Voor de grenskerk liepen de exmoor pony’s te grazen. De deelnemers uitleg gegeven over deze dieren en dat ze het dichts bij het oerpaard staan. Aangekomen bij de wildtoren lag rechts een groep hindes (12 st.) en het plaatshert. Uit het bos kwamen 3 herten en kuierde richting die groep. Op een gegeven moment vond het plaatshert dat ze te dichtbij kwamen en onder luid burlen ging hij erop af en verjaagde ze. Twee van de drie bleven aan het pad wat rondhangen en ze hielden schijngevechten. Op de wildtoren zagen we nog een groep van 6 hindes met een hert. Plotseling kwam een hert van links en liep richting de groep van 6 hindes. Het hert bij de groep was het daar duidelijk niet mee eens en liet dat merken door te burlen. Het hert dat van links kwam reageerde hierop (Burlen). Beide herten begonnen toen op gepaste  afstand van elkaar HEEN en WEER te lopen, van het ven richting wildtoren en terug. Dit deden ze een keer of 8 en toen vond het hert dat van links was gekomen het wel genoeg en droop af van waar hij kwam. Het hert dat bij de hindes was ging weer naar ze toe. Ze burlden nog wat en toen de rust was weergekeerd besloten we om terug te keren naar Daatjeshoeve. De deelnemers bedankt voor hun deelname aan de excursie en ze hadden alle facetten die de bronst van de edelherten zo leuk maakt kunnen ervaren.

Léon Goossens

maandag 1 oktober 2018

MA 1-10

Onderweg geen waarneembare activiteiten van de edelherten. Bij eerste gelegenheid van de open ruimte bij de Grashus waren de eerste herten even te zien. Vanaf de toren een aantal herten verspreid in het veld. Ook een ook met een paar hinden, dus een deel van de roedel. Zoals afgelopen dagen al is gebleken is de groep opgesplitst. De grotere groep lag verscholen in het bos vlakbij de grenskerk. Zodra een hert zich te dicht bij de groep meldde, reageerde het betreffende plaatshert met dreigen en burlen. Op de terugweg stond een groep tussen het bos en het pad. Deelnemers konden de herten van dichtbij bewonderen.

Frans Boonen

zondag 30 september 2018

ZO 30-9 PARINGSDRANG

Daar sta je dan als gids met jouw groep van twintig enthousiaste bezoekers bij de Brensbrug te kijken naar een eenzame burlende man met zijn mooi gewei en dan hoor je tot twee keer toe de harde knallen van een luchtballon uit de richting van de uitkijktoren komen. Even later vliegen een kleine honderd ganzen opgejaagd in V-vorm over en je vrees wordt bevestigd door teleurgestelde mensen die terugkomen van de toren. Alle herten bij de toren zijn het bos in gevlucht. Er valt niets meer te zien. Wat doe je dan? De rust voor de herten moet terugkeren, dus het is niet verstandig om met mijn groep op dat moment door te lopen naar de toren. Het enige dat we konden doen is wat langer dat eenzame hert bewonderen en dus meer tijd om mooie foto’s te maken en meer te vertellen over de edelherten.
Uiteindelijk zijn we toch richting toren gegaan. Bij het begin van de grote grasvlakte stond niet al te ver van ons een mooi hert (man) naar ons te kijken. Iets verder liep het volgende hert langs en nog iets verder nog een. Zó, we hadden in ieder geval al vier mannelijke herten gezien. Tot onze vreugde zagen we bij de hoogspanningsmast vlakbij de uitkijktoren dat de edelherten weer uit het bos waren gekomen, zestien hindes met jongen en vier mannen. Er ontspon zich de typische bronsttaferelen waarvoor mijn gasten kwamen: Overal klonk het geburl en een leidhert dat het druk had om de concurrenten op afstand te houden en om de hindegroep bij elkaar te houden omdat sommige hindes zich blijkbaar aangetrokken voelden door een andere man.
Uiteindelijk blijkt dat de paringsdrang van edelherten toch sterker is dan een langdurige angst voor een lawaaierige luchtballon. Gelukkig maar!!!

Ron Vodegel
Foto's Ronald Otter





zaterdag 29 september 2018

ZA 29-9 TWEE GROEPEN

Een prachtige, frisse zaterdagmorgen . Met iets meer dan 25 personen lopen we het bos in. Al snel horen we geburl, net voorbij de Brensbrug zien we door de bomen wat herten lopen op de grote grasvlakte. We lopen door naar de uitkijktoren en onderweg hoor ik al dat er afgelopen week gevochten is en dat er nu twee groepen zijn. Op de toren zien we al snel een plaatshert met zo’n 15 hindes en kalveren. Bokken cirkelen er omheen en we horen een hoop geburl. Dan zien we wat later inderdaad nog een bok met vijf hindes helemaal rechts van de toren. Deze bok heeft dus wat hindes van het plaatshert afgesnoept.
Een prachtige morgen waarin we de edelherten heel actief hebben gezien en gehoord!

Leo Kuijpers

vrijdag 28 september 2018

VR 28-09 GROEPSEXCURSIE

Vrijdagavond, een mooie maar toch al koude avond op stap met een groep uit Eersel en Bergeyk. Bij het wildrooster uitleg gegeven over de bronstijd en het gedrag van de herten. Bij het open veld voorbij de brensbrug lag een hert op zijn gemak te herkauwen, waren toch blij dat we al aan het begin van de tocht een hert mochten bewonderen . Zeker toen hij opstond en begon te burlen (top) .
Bij de uitkijktoren de grashut ,was er minder activiteit. Een paar kalveren gezien , en het plaatshert. Verder weinig activiteit. Op de terugweg bij het invallen van de duisternis hoorden we alsnog geburl.
een prachtig geluid, wat weerkaatste in t stille, donkere bos.

Mary Naus

donderdag 27 september 2018

DO 27-9: GROTE GROEP

Deze avond met bijna vijftig leden van de PVGE, samen met collega Frans, de burlexcursie begeleid.
Even voor dat we de grenskerk in het Weerterbos bereikten hoorden we dan eindelijk een van de herten burlen. Bij de poort van de uitkijktoren waren wat hinden met een aantal kalveren te zien. Links van de groep stond een van de grote herten op een afstandje te kijken. Eerst leek dat het plaatshert te zijn, even later kwam een hert, getooid met wat struikresten in zijn gewei, op een drafje zijn plaats weer opeisen. Links op het veld voor de toren stonden nog een aantal herten, twee daarvan stonden onderling wat te sparren. Op de terugweg hoorden we nog steeds burlen tot dat het echt donker was. Terug bij de Daatjeshoeve met een aantal deelnemers koffie gedronken, iedereen was bijzonder tevreden over de avond.

Ed Hemmes

dinsdag 25 september 2018

DI 25-9 KALFJE

Tijdens deze prachtige zomeravond die helemaal vol geboekt was gingen we na een korte uitleg over het edelhert richting wildtoren. Onderweg verteld over de specifieke eigenschappen van het Weerterbos. Voor de Brensbrug in de Oude Graaf de modderpoel (zoelpoel) van de wilde zwijnen de deelnemers opmerkzaam gemaakt. Voorbij de Brensbrug op de geplagde vlakte stond een hert dat zich schijnbaar niet meer thuis voelt bij de groep. Doorlopend richting wildtoren voorbij de grenskerk liepen de exmoor pony’s. Aangekomen op de wildtoren bevonden zich twee hindes met een kalf recht voor ons. Tegen bosrand achter het ven bevond zich een groep van negen hindes en 3 herten. Het burlen ging over en weer en het hert op de geplagde vlakte deed er heftig aan mee. Er kwam een hert rechts uit het bos richting de twee hindes met het kalfje. Bleef op gepaste afstand en liep richting de 9 hindes en 2 herten. We veronderstelde dat het hert naar de 2 herten zou gaan en deze zou verjagen bij de groep van 9. Maar het bleef rustig en onze tijd was gekomen om richting Daatjeshoeve te wandelen. Bij Daatjeshoeve de deelnemers bedankt en een goede thuisreis gewenst.

Léon Goossens

maandag 24 september 2018

MA 27-9

Bij de Grenskerk lag de groep, samen met het hert, rustig om zich heen te kijken. Er stonden enkele herten in de directe omgeving en pas laat in de avond ging het burlen echt los. De groep met hindes verdween echter in het bos.
Bij de Brensbrug stond een prachtig burlend edelhert dat veelvuldig van zich liet horen. Mooie afsluiting!

Frans Boonen & Henk Heijligers

zondag 23 september 2018

ZO 23-9 BANG VOOR DE REGEN

Op deze wat regenachtige avond kwam tot mijn verrassing niemand opdagen. Een tijdje gewacht en toen even op en neer naar de wildtoren gelopen, maar daar waren geen herten te zien. Nog even terug naar de Daatjeshoeve maar nog steeds niemand! Even zelf het bos ingelopen en ik werd getrakteerd op een geburl van jewelste. Gelukkig heb ik me niets aangetrokken van de paar druppels regen en kon ik vanuit het pad een paar prachtige filmpjes maken. Jammer voor de mensen die verstek hebben laten gaan!

Leo Kuijpers


ZO 23-9 UITGERANGEERD

Ondanks de weersvoorspelling voor deze morgen, vertrokken we met 25 personen (helemaal vol) richting wildtoren. Bij de Brensbrug aangekomen stond een hert in het geplagde gebied dat burlde naar de overkant en van die kant antwoord kreeg. Het kan ook andersom zijn geweest, het is maar hoe je het bekijkt. Verder lopend zagen we links van ons een aantal hindes lopen, maar ze waren moeilijk te onderscheiden door de bosrand. Aangekomen bij de ingang van de wildtoren stonden de exmoor pony’s. Bovenop de wildtoren konden we 9 hindes en een hert waarnemen. Deze bevonden zich zover weg, links van de toren tegen de bosrand dat ze met de verrekijker haast niet te zien waren. De groep verplaatste zich langzaam naar rechts richting achterkant ven. Toen bleek dat ze die kant opgingen besloten we om weer terug te wandelen naar de Daatjeshoeve. Het hert bevond zich nog steeds bij de Brensbrug en was erbij gaan liggen. Aangekomen bij de Daatjeshoeve werden de deelnemers bedankt voor hun deelname aan de excursie waar ze het burlen hebben gehoord en een 'uitgerangeerd' hert hebben kunnen zien.

Léon Goossens

zaterdag 22 september 2018

ZA 22-9 REGEN EN [BIJNA] VOLLE BAK

Je hebt je als groep ingeschreven op een edelherten excursie, je moet er een heel eind voor rijden, een regenachtige namiddag treffen en vervolgens geen edelherten zien. Dat laatste zal je gelukkig in het Weerterbos heel zelden meemaken. Een regenachtige namiddag was het voor mijn Belgische groep van twintig. Maar voor niets gekomen zou ik niet zeggen. Aan het begin van het grasveld naar de toren lopend waren achter het bosje drie herten te zien. Op de toren was het een volle bak aan kijkers. Ze zagen hoe het leidhert zonder gehinderd te worden door andere mannen op zijn gemak de 15 hindes en jongen bij elkaar hield. Twee andere mannen probeerden hun krachten op elkaar uit en op de achtergrond lieten twee andere herten zien hoe een pseudo-copulatie eruitziet. Wat later verscheen vanuit het bos achter de hoogspanningsmast nog een man. De negende man, die we telden, is het hert met zijn kenmerkend gewei. Hij stond daar op het open stuk bij de Brensbrug, eenzaam, met zijn kop richting toren te burlen. Alle mannen hebben we kunnen spotten en bijna alle dames en jongen. Een (bijna) volle bak aan edelherten, dus.

Ron Vodegel




ZA 22-9 ONTBIJTWANDELING

Op deze frisse morgen zijn we, even na half acht, vertrokken met deelnemers uit oa Zeeland, Zuid-Holland, Gelderland, België en uit de omgeving van het Weerterbos richting uitkijktoren. Onderweg heb ik wat verteld over het Weerterbos en het project edelherten. Het was stil in het bos, eenmaal hoorden we een van de herten burlen. Op de toren zagen we van zes herten het gewei boven het gras uitsteken. De groep met hinden, kalveren en het plaatshert lieten zich niet zien, wel werd er af en toe wat geburld. De pony’s waren wel lekker actief, maar daar waren we niet voor gekomen. Terug bij de Daatjeshoeve stond een goed verzorgd ontbijt op ons te wachten.

Ed Hemmes

vrijdag 21 september 2018

VR 21-9 GEDULD

Prima temperatuur voor een avondwandeling. Het was een enthousiaste groep ,die deze avond mee op zoek ging naar de edelherten in het Weerterbos. Leuk was dat er ook een groep kinderen bij waren.
Het zag er aanvankelijk niet naar uit dat we vanavond 'geluk' zouden hebben. We kwamen namelijk  bezoekers tegen op de terugweg naar huis en die dus niets gezien hadden. Pas bij de uitkijktoren bij de Grashut zagen we heel in de verte een hert. Ons wachten werd echter beloond, opeens kwam de leidhinde met haar gevolg .Top!
Op de terugweg werden we blij verrast door een burlend hert, die we konden bewonderen met zijn prachtig gewei. Een bijzondere afsluiting van een prachtige avond.

Mary Naus

woensdag 19 september 2018

WO 19-9: BIJNA ALLEMAAL GESPOT

Na alweer een zonnige dag kwamen we rond kwart over zes aan bij de uitkijktoren. We zagen van een afstandje dat er veel mensen bij de poort met kijkers en fototoestellen stonden te turen naar het rechterdeel van het veld. Dichterbij gekomen konden ook wij, met het blote oog, een deel van de groep herten zien. De Exmoorpony’s stonden pal voor onze neus, maar lieten genoeg ruimte om langs ze heen te kijken. De herten liepen langzaam al grazend naar rechts, waardoor uiteindelijk ook het plaatshert te zien was. Vanaf de toren zagen we recht voor ons, af en toe burlend, 6 herten, waarvan er twee af en toe met elkaar een schijngevechtje hielden. Op een gegeven moment telden we 27 dieren, waarvan 7 herten. Kwart over zeven ben ik met de laatste deelnemers teruggelopen naar de Daatjeshoeve, de meeste herten waren toen in het bos verdwenen.

Ed Hemmes

dinsdag 18 september 2018

FOTO'S

Deze foto is van Gerbrand Mulder, van woensdagochtend 19 september:



Onderstaande 5 foto's ontvingen we van Toine Saanen en zijn van dinsdagavond 18 september:





Onderstaande foto van het bemodderde hert [zwoelen] is van zaterdag 15 september:



maandag 17 september 2018

MA 17-9: KALFJES

Met 8 deelnemers op stap naar de toren. Daar aangekomen een viertal herten zichtbaar. Helaas redelijk ver van de toren verwijderd. Een ervan begon na enige tijd met burlen. Dat werd beantwoord vanuit het bos schuin rechts voor de toren bij de hoogspanningsmast. Tussen rij eikenbomen ook enkele hinden waarneembaar.
Langzaam begaf de groep hinden zich meer naar het gebied recht voor de toren gevolgd door het plaatshert. Er liep een jong kalfje tussen met nog stippen op de vacht.
Volgens Truus (de dame die het hekwerk controleert) lopen er twee kalfjes van slechts enkele weken oud tussen de kudde. Op dat moment waren 18 edelherten zichtbaar vanaf de toren.
Rond half acht begonnen aan de terugtocht naar Daatjeshoeve. Op perceel bij de Brensbrug stond nog een hert dat burlend communiceerde met het plaatshert bij de groep hinden.
Deelnemers waren enthousiast over de opgedane ervaringen en diverse personen gaven aan nog een keer terug te willen komen dit seizoen.

Frans Boonen

zondag 16 september 2018

ZO 16-9: GEDULD BELOOND

Aan het eind van een prachtige zondag vertrokken 25 deelnemers richting uitkijktoren. Onderweg informatie over het gebied en het edelhertenproject gedeeld. Tijdens de wandeling hebben we alleen wat paarden en pony’s gezien. Pas op de toren zagen we een gewei en wat oren van een aantal hinde’s boven het gras uitsteken, af en toe liet een van hen zich wat beter zien. Na een tijdje lieten in de bosrand een paar herten zich zien en horen. Toen de schermer begon in te vallen kwam er in de groep wat meer beweging, het hert kwam in de benen en liet zich van zijn beste kant horen. Helaas voor ons het sein om terug te gaan om nog voor het donker het bos uit te zijn.

Ed Hemmes


ZO 16-9: TOTALE STILTE

Na een korte uitleg over het edelhert vertrokken naar de wildtoren. Halverwege vernamen we al dat net de groep hindes voor de uitkijktoren langs waren gelopen en rechts van de wildtoren het bos waren ingegaan. Even later gevolgd door het plaatshert. Aangekomen bij de wildtoren konden we nog net een paar hindes waarnemen, gevolgd door het plaatshert. Op de wildtoren bleef het stil, al tijd dat we er waren. Op de terugweg wel nog de pony’s aan de rand van het bos zien staan.
Jammer dat er zo weinig activiteit was, maar de prachtige morgen maakte veel goed.

Léon Goossens

zaterdag 15 september 2018

ZA 15-9: BELOOND MET BRONSTIGE TAFERELEN

Als gids heb je geen inbreng in de grillen van de natuur. De ene keer valt er weinig te zien, de andere keer des te meer. Alleen je eigen verhaal is de enige zekerheid die je in de hand hebt. Vierentwintig erg geïnteresseerde bezoekers vol met vragen waren te gast op deze mooie zomeravond. Je merkt als gids de hooggespannen verwachting “Zien wij de herten en wat krijgen wij te zien?” De excursies waren tenslotte net begonnen en de bronst was nog niet echt op gang. Ook op internet werd niets vermeld hoe het zit met de bronst op de Veluwe en Oostvaardersplassen.

Bij het begin van de grasvlakte en in het bosje was geen leven te bespeuren. Dan opeens geburl en nog eens. Als gids hoop je dan dat jouw gasten toch nog edelherten te zien krijgen. Al is het maar een paar. Gelukkig ligt bij de ingang bij de toren rechts een man met een mooi gewei in het gras niet ver van de bosrand en binnen de omheining bleken in de verte op vlakte voor de toren een man en aantal hindes met jongen. Op de toren wachtte een beeld dat ik zo vroeg in de bronstijd niet had verwacht. Bijna alle edelherten vulden het decor. Zeven van de negen mannen en negentien (zie foto) van de tweeëntwintig hindes en kalveren. Aangevuld met de Exmoor ponnies, ganzen en een zilverreiger.
Twee grote herten (mannen) waren aan het zoelen (nemen van een modderbad). Het waren deze mannen die burlden, achter de hindes aanjoegen met flemen (ruiken), de hindegroep bij elkaar hielden en dreigden naar de jonge mannen en natuurlijk naar elkaar. Twee jongen deden onderling een hardloopwedstrijd en twee van de jonge mannen hielden schijngevechten. De hindes en de andere jongen hielden het bij het grazen, alsof de omgeving onder het wakende oog van de twee uitslovende grote heren hun niets interesseerden.

Op een paring na werden aldus mijn bezoekers op deze mooie zomeravond getrakteerd op bijna alle mogelijke bronstige taferelen. De bronstijd is echt begonnen.

Ron Vodegel





ZA 15-9: FOTO'S

Deze foto's ontvingen we van Toine Saanen:







ZA 15-9: DE EERSTE BURL

Meteen om 7.00 uur vertrokken richting toren. Bij de Brensbrug hoorden we de eerste burl. In tempo naar de toren en bij de poort waar je de Grashut in kunt kijken stond een hert af en toe te burlen. Nog niet spectaculair, maar het begin lijkt gemaakt. Op de toren 2 hindes te zien, vergezeld met een kalf. Nog geen groepsvorming van de hindes. Zal dat de komende week gaan gebeuren? De zomer lijkt namelijk nog even aan te houden.

Henk Heijligers



vrijdag 14 september 2018

VR 14-9: MOOIE ZOMERAVOND


Met 25 personen liepen we richting de uitkijktoren. Onderweg er bij stilgestaan dat het Weerterbos niet alleen een natuurfunctie heeft, maar ook een maatschappelijke functie. Namelijk de sponswerking van het bos die er voor zorgt dat ze in natte tijden in Den Bosch toch droge voeten houden! Bij de uitkijktoren zagen we in de verte een paar geweien van bokken boven het ruige gras uitsteken. De hindes hebben we  niet gezien en helaas geen geburl gehoord. Wel kwamen er nog wat Exmoor’s voorbij gelopen en hebben we genoten van het prachtige uitzicht van een zeer gevarieerd natuurlandschap vanaf de toren.

Leo Kuijpers 




vrijdag 7 september 2018

DE START.....

Op woensdag 5 september werden de gidsen voor het begeleiden van de edelhertenexursies van de laatste ontwikkelingen op de hoogte gebracht. 

Achter de Grenskerk werden in het bos al herten gezien. Hoeveel? Geen van de gidsen had overigens het goede antwoord. Weet u hoeveel herten u ziet in het bos?

Op de wildtoren werd uitgebreid stilgestaan bij het aantal herten en exmoors. Op het einde van de middag lieten een drietal hindes zich al zien op de grote weidse vlakte [foto's Henk Heijligers]. Van herten [de mannelijke exemplaren] was nog niets te zien. Het aantal 'burls' in het Weerterbos staat nog op '0'. Maar dat is een kwestie van dagen, hier moet het namelijk straks gaan gebeuren. 


Henk Heijligers