Bij het begin van de grasvlakte en in het bosje was geen leven te bespeuren. Dan opeens geburl en nog eens. Als gids hoop je dan dat jouw gasten toch nog edelherten te zien krijgen. Al is het maar een paar. Gelukkig ligt bij de ingang bij de toren rechts een man met een mooi gewei in het gras niet ver van de bosrand en binnen de omheining bleken in de verte op vlakte voor de toren een man en aantal hindes met jongen. Op de toren wachtte een beeld dat ik zo vroeg in de bronstijd niet had verwacht. Bijna alle edelherten vulden het decor. Zeven van de negen mannen en negentien (zie foto) van de tweeëntwintig hindes en kalveren. Aangevuld met de Exmoor ponnies, ganzen en een zilverreiger.
Twee grote herten (mannen) waren aan het zoelen (nemen van een modderbad). Het waren deze mannen die burlden, achter de hindes aanjoegen met flemen (ruiken), de hindegroep bij elkaar hielden en dreigden naar de jonge mannen en natuurlijk naar elkaar. Twee jongen deden onderling een hardloopwedstrijd en twee van de jonge mannen hielden schijngevechten. De hindes en de andere jongen hielden het bij het grazen, alsof de omgeving onder het wakende oog van de twee uitslovende grote heren hun niets interesseerden.
Op een paring na werden aldus mijn bezoekers op deze mooie zomeravond getrakteerd op bijna alle mogelijke bronstige taferelen. De bronstijd is echt begonnen.
Ron Vodegel
