ZO 30-9 PARINGSDRANG

Daar sta je dan als gids met jouw groep van twintig enthousiaste bezoekers bij de Brensbrug te kijken naar een eenzame burlende man met zijn mooi gewei en dan hoor je tot twee keer toe de harde knallen van een luchtballon uit de richting van de uitkijktoren komen. Even later vliegen een kleine honderd ganzen opgejaagd in V-vorm over en je vrees wordt bevestigd door teleurgestelde mensen die terugkomen van de toren. Alle herten bij de toren zijn het bos in gevlucht. Er valt niets meer te zien. Wat doe je dan? De rust voor de herten moet terugkeren, dus het is niet verstandig om met mijn groep op dat moment door te lopen naar de toren. Het enige dat we konden doen is wat langer dat eenzame hert bewonderen en dus meer tijd om mooie foto’s te maken en meer te vertellen over de edelherten.
Uiteindelijk zijn we toch richting toren gegaan. Bij het begin van de grote grasvlakte stond niet al te ver van ons een mooi hert (man) naar ons te kijken. Iets verder liep het volgende hert langs en nog iets verder nog een. Zó, we hadden in ieder geval al vier mannelijke herten gezien. Tot onze vreugde zagen we bij de hoogspanningsmast vlakbij de uitkijktoren dat de edelherten weer uit het bos waren gekomen, zestien hindes met jongen en vier mannen. Er ontspon zich de typische bronsttaferelen waarvoor mijn gasten kwamen: Overal klonk het geburl en een leidhert dat het druk had om de concurrenten op afstand te houden en om de hindegroep bij elkaar te houden omdat sommige hindes zich blijkbaar aangetrokken voelden door een andere man.
Uiteindelijk blijkt dat de paringsdrang van edelherten toch sterker is dan een langdurige angst voor een lawaaierige luchtballon. Gelukkig maar!!!

Ron Vodegel
Foto's Ronald Otter