Na inleidend gesprek en het betasten van een stang van een hertengewei en van een ree, zijn we met een groep van 12 personen op weg gegaan naar de uitkijktoren. Weer kwamen de deelnemers uit allerlei windstreken. Onderweg diverse wederwaardigheden verteld. Om goed half zeven waren we op de wildkansel. Wat een schouwspel. Niet al te ver weg was een plaatshert met wel veertien hinden. Het plaatshert leek zeker van zijn zaak en lag rustig de roedel te bewaken, met af en toe wat burlen. Wel werd de groep , duidelijk zichtbaar, omsingeld door wel 4 herten die zich ook van tijd tot tijd lieten horen. Maar het maakte zo te zien op het huidige plaatshert geen overweldigende indruk. Ook verschenen aan de rechterkant twee herten die wat stoeiend aan het oefenen waren [
foto Henk Gebben].
Al bij al een rustig maar mooi schouwspel, aangevuld met wat zilverreigers en de exmoor pony’s op afstand. Op de kansel was het redelijk druk en er werd met professioneel uitziende camera’s volop gefotografeerd. Om kwart na zeven werd de afmars geblazen en bij de Daatjeshoeve voor het donker tevreden afscheid genomen.
Willy Wijnhoven
