Het was erg rustig in het bos, we hoorden niets. Via de grens Limburg-Brabant tot bij de grenskerk.
Daar hoorden we toch echt geburl, waardoor ze nog nieuwsgieriger werden, bij de toren aangekomen waar een paar mensen erg enthousiast waren , lagen de herten met een grote groep rechts van de toren bij de plas water. Een statig hert hield zijn groep goed in de gaten, rondom de groep liepen verschillende jonge herten , die om de beurt probeerde het plaatshert uit te dagen. Hij liet zich dan ook steeds luid burelend horen wat door de mensen erg gewaardeerd werd, een fotograaf liet aan de groep enkele mooie foto’s zien van hoe het plaatshert zijn mannelijke verplichting vervulde.
Voor de toren lag het oude Hert met het afwijkend gewei , verteld over hoe zo’n gewei groeit en hoe het dan verder gaat het afwerpen en nieuwe opbouw. Er stonden nog wat herten rond het bos , met veel geburl, zijn we vertrokken ondertussen was het donker toen we weer terug waren. Met een gedeelte van de groep een lekkere kop koffie gedronken en wat nagepraat en kwamen tot de conclusie dat het prachtig werk is van het Limburgs-Landschap. Al met al een heel mooie excursie,
Peter van den Brand