Op zondag, nog een beetje donker, verzamelde zich een grote groep mensen. Het weer was prima niet koud maar wel droog.
In het kort wat uitgelegd over het gewei van een hert, zijn we vertrokken richting omheind gebied,
Leon Goossens, ook edelhertengids, was ook onder de bezoekers. Dat was wel prettig om in samenspraak de uitleg te verzorgen.
Amper in het gebied werd er al door de kinderen een hert waargenomen, nog enthousiaster werd de tocht voortgezet. In een open stuk rechts van het pad stonden 2 jongere herten ons nieuwsgierig aan te kijken. Dichtbij de toren werd het geburl steeds luider, doorlopen dus. Bij de toren waren een paar herten te zien, verder weg bij links bij de waterplas lag de groep. Het plaatshert bleef constant burlen en op en neer lopen. Na 'n minuut of 15 kwam de groep achter het bos uit wat de mensen wel wisten te waarderen. Na de nodige foto's zijn we richting Daatjeshoeve gewandeld.
Op de terugweg begon het langzaam te regenen, eerst beetje, maar daarna meer en meer. Drijfnat zijn we bij de Daatjeshoeve aangekomen. De koffie bracht troost en al met al toch weer een zeer geslaagde excrusie. Met dank aan Het Limburgs Landschap werd er afscheid genomen: TOT VOLGEN JAAR was wat er veel gezegd werd.
Peter van den Brand