Ook nu bleek de groep hindes met jongen in tweeën te zijn opgesplitst. Mijn excursiegroep van 25 personen kwam niet alleen uit Brabant en Limburg. Ook België, Noord-Holland en Zeeland waren vertegenwoordigd. Het speuren naar edelherten begon al bij het begin van de grote grasvlakte waar de uitkijktoren staat toen in de verte drie kalveren zichtbaar werden. De rietkragen belemmeren het zicht, maar met wat moeite ontwaarde men even later ook nog een aantal hindes met het leidhert. Terwijl uit tegengestelde richting een andere man aankwam. Nog een hert stond iets verder tegen de waterrand. Vanaf een goed bezochte toren zag men recht ervoor de tweede groep hindes met jongen en het leidhert. Links niet ver van het bosje werden uiteindelijk zes mannen geteld waarvan er twee schijngevechten hielden en er een vanaf het bosje in versnelde draf richting tweede groep ging maar zich blijkbaar op andere gedachten liet brengen toen het leidhert op zijn naderen reageerde. Dit alles werd vergezeld met geburl. Jammer dat de herten op een grote afstand van de toren bleven. Op de terugweg was in het bos naast het grasveld bij de Brensbrug in de schermer het hert te zien dat zich sinds begin van de bronsttijd heeft afgezonderd.
Ron Vodegel