Bij de uitkijktoren werden wij verwelkomd door mevrouw Truus en een aantal aanwezige fotografen. De roedel en het plaatshert lagen nog op dezelfde plaats als toen ik ’s morgens er met de schoolkinderen was. In de wei rechts van de toren lag het hert met de achterliggende kroontak te rusten. Ook waren er enkele grazende reeen in het verre veld te zien. Er was weinig tot geen activiteit en net toen het tijd werd om de terugtocht te aanvaarden begonnen er twee jonge herten, die eerst rustig in het verre veld lagen, te vechten en te burlen. Het plaatshert sprong, als door een wesp (misschien hier een mug) gestoken, overeind begon te burlen en richting de twee jonge herten te gaan. Snel voegde zich een derde jong hert bij de twee jonge vechtersbazen. Het plaatshert begon achter de “nozems” aan te jagen en af en toe luid te burlen.
Plotsklaps kwam het hert uit de rechterweide richting te toren gelopen en af en toe luid te burlen, spoedig gevolgd door nog een groot hert wat vlak voor de toren doorliep, de aanwezige fotografen de gelegenheid gevend om enkele mooie plaatjes te schieten. Beide grote herten hielden gepaste afstand tot het roedel en het plaatshert ondernam geen actie naar deze herten.
Op de terugweg had het ene grote hert zich voor het bosje achter het Grenskerkmonument opgesteld, alsof hij nog even voor ons wilde poseren.
Iets te laat maar weltevreden namen wij om 19.45 afscheid bij de Daatjeshoeve.
Piet Litjens
Foto's Sander Hefting