In het omheind edelhertengebied uitgebreid verteld over de koning van het bos en zijn manier van leven, waar ieder zeer geïnteresseerd was.
Via de grens van Limburg-Brabant langs het grenskerk monument. Geen hert te zien, wel luid burelen aan verschillende kanten.
Bij de toren aangekomen stond er een groep hindes met het plaatshert recht voor ons, links stonden 2 jongere herten (spitsers) uitdagend te burlen. Zij kwamen steeds dichterbij tot het plaatshert hen weer burelend tegemoet kwam waarna ze weer vertrokken tot gepaste afstand. Zij bleven dit herhalen, de groep hindes bleef rustig grazen, maar het plaatshert werd geen rust gegund, wat natuurlijk door de bezoekers zeer werd gewaardeerd.
Rechts van de toren achter de waterpoel lag nog een hert met 6 hindes/kalfjes. Zij liepen ook richting toren waar het plaatshert het moeilijk had; hij wist op een moment niet meer wat te doen. Plots werd het rustig en het werd al langzaam donker.
Zeer voldaan en met een heel tevreden groep werd richting daatjeshoeve gelopen waar de koffie weer zeer goed smaakte.
De bezoekers waren erg tevreden en enthousiast, over deze mooie avond. Met een uitnodiging voor een vuurvliegjesexcursie in Zuid-Limburg op zak, heb ik van een heel leuk en geïnteresseerde groep afscheid genomen. Al met al een geslaagde excursie.
Peter van den Brand