De betrokkenheid werd al snel beloond. Bij de Brensbrug zagen bezoekers twee herten tussen de bomen. Ik had op dat moment de groep even achter moeten laten. De reden hiervan staat verderop. Uit een foto bleek dat een van de twee herten een spitser was, een eenjarige man waarvan het gewei uit maar een tak bestaat.
Richting toren bij het begin van de grote open vlakte waren tegen de rand van het bosje twee mannetjes te zien. Een liep naar de andere kant van het bosje en onttrok zich zo uit het zicht. De andere man lag in eerste instantie in het gras en later liet hij staande zijn geburl luidkeels horen [foto Ron Vodegel].
En daar waren de bezoekers voor gekomen. Zijn geburl werd vaag beantwoord. Daarna vleide het dier zich weer in het gras. Turend met de kijker door de bomen van het bosje was een hert te zien, waarschijnlijk het eerste mannetje.
Bij en op de toren was aanvankelijk geen hert te bekennen wel de kudde Exmoor pony’sn, reigers, zwanen en ganzen. Het wachten werd beloond met een rennend hert met een mooi gewei. Nadat het dier iedereen de gelegenheid heeft gegeven van hoe een rennend hert eruitziet, draaide hij zich om een liep dezelfde weg terug naar de niet zichtbare kant van het bosje. Intussen werden we getrakteerd op geburl van verschillende richtingen.
En de hindegroep met het leidhert dan die bijna altijd te zien is? Om daarop een antwoord te geven kom ik aan het tweede deel van mijn verslag.
We waren bij de Brensbrug ter hoogte van de Oude Graaf toen ik mijn kijker richtte naar links waar werkzaamheden plaatsvinden. Er liggen metalenplaten en er staat een bord met Stiltegebied en Verboden Toegang op. Bij de overgang van de bomenrij en grasvlakte liepen twee mannen met camera’s. De mannen begrijpen blijkbaar niet waarvoor een prikkeldraadversperring dient. Ze bleken met zijn drieën, een dame was achtergebleven op het pad met de metalenplaten, wel in het verboden gebied. Ik heb, hoop ik, het gezelschap duidelijk gemaakt dat de wereld van het ikke, waarin men alleen maar vertoeft om te pronken met foto’s die anderen uit respect voor de natuur niet nemen, ten kostte gaat van de rust van dieren en mogelijk ingrijpt op het succes van de voortplanting van de herten. Tot mijn verbazing vertelde een van de heren mij dat ze de volgende dag hadden ingeschreven voor de edelhertenexcursie. Waarschijnlijk om de foto’s van de herten en hindegroep vol trots te kunnen zien. Later bleek dat de hindegroep met leidhert, zeg maar gevlucht is het bos in en zich al die tijd niet heeft laten zien. Het is te hopen dat de dieren zich snel van deze stressvolle ontmoeting herstellen.
Ron Vodegel
Opmerking Stichting het Limburgs Landschap: personen die zich ongeoorloofd buitend de paden bevinden worden zonder pardon of discussie verbaliseerd.