Vanmorgen met een klein enthousiast groepje leerlingen van de opleiding Eco & Wildlife Studies van de Helicon uit Helmond. Ondanks dat de leraar te laat was toch alvast maar op pad gegaan. Meteen doorgelopen naar de uitkijktoren. We hoorden geburl uit het kleine bosje komen, maar we zagen niks. Langs het fietspad naast de grenskerk gaan kijken. Daar stond 1 hinde met in haar kielzog een hert. Ze hadden haast om in het bosje te komen. Eenmaal in het bosje ging deze uitdager flink te keer, zowel mondeling als tegen bomen, takken en de grond. Hij kreeg antwoord van het plaatshert dat zich met z'n groep achter bosje schuil hielt. Na een tijdje kwamen hij en zijn vrouwen te voorschijn en liepen ze naar het water. We zijn terug naar de toren gelopen om het schouwspel te zien. Mondeling waren de twee herten voortdurend hard tegen elkaar te keer aan het gaan.
Het hert met de tak naar achteren lag verstopt in het gras en kon het na verloop van tijd niet meer aanhoren. Hij stond op en liep langs de groep met het plaatshert weg. Hij burlde eenmaal zacht, maar dat mocht geen naam hebben. Het plaatshert keek dan ook niet op of om. In het plasje naast de uitkijktoren stonden een tijdje 2 reeën rustig te grazen en achteraan op het veld tegen de bosrand aan stond nog een ander hert, wat ook nagenoeg geen geluid maakte. Het plaatshert probeerde regelmatig uit of z'n vrouwen al zin hadden, dit tevergeefs. Ondanks het kabaal van de uitdager is het zijn enige vrouwtje rond half 10 dan toch vertrokken naar het plaatshert. Voldaan zijn we terug gelopen naar de auto's [foto's Ellen Luijks].
Ellen Luijks
