Achttien belangstellenden waren stip op tijd aanwezig. Sommigen hadden er een autorit van een paar uur voor over om de edelherten van het Weerterbos te zien en te horen. Ze werden bij het bosje links van de toren beloond. Een van de herten liep aan de andere kant van het bosje burlend langs de rietkragen. In het bosje zagen we hinden met het plaatshert en Exmoorpony’s. Een van de hinden liep naar de boszoom aan de kant van de toren. Op de toren moesten we even wachten om meer hinden aan de bosrand te zien verschijnen. Tenslotte werden er negen geteld, acht hinden en één jong. Het plaatshert burlde tussen de bomen als reactie op de geluiden van andere herten uit verschillende richtingen. Achter het bosje verschenen drie herten. Eén jonge man en twee oudere.
De hinden waren alert en keken allen dezelfde kant op om vervolgens achter elkaar in een loopje naar de zijkant van het bosje te gaan. Op dat moment verscheen het plaatshert en de dames en jong verdwenen tussen de bomen. Het deel van de bezoekers dat samen met mij nog nableven, zagen het mooie hert met zijn kenmerkende afhangende tak door het water rennen en langs de kant van het water hijgend verder lopen (foto's Ron Vodegel).
Op de terugweg naar de Daatjeshoeve zat een Buizerd in de zon.
In de blog van afgelopen donderdag 26 september staat, dat de roedel uit elkaar is gevallen. We hoorden dat ook van anderen. Ik zag een roedel dat duidelijk kleiner is dan afgelopen zondag met wel hetzelfde plaatshert. Om hoeveel kaalwild het precies gaat, is moeilijk te zeggen omdat de mogelijkheid bestaat dat niet alle dieren aan de rand van het bosje zijn verschenen.
Ron Vodegel
Onderstaande foto's zijn van Peter Lindhorst en Tom van Dam uit Ridderkerk.