Het was een drukte van belang bij de poort van de Daatjeshoeve. 25 mensen popelden van verlangen deelgenoot te zijn van het jaarlijks burlen van de Edelherten. Na het innen van de deelnemersbijdrage en enige uitleg over de bestemming van deze gelden werd begonnen aan de wandeling naar de toren. Onderweg werd uitgelegd wat verleden, heden en toekomst is van het gebied en de rol die de Edelherten daar in kunnen spelen. Het vernatten van het landschap om er zo, in kindertermen een sponsbos van te maken dat een rol speelt in de klimaatverandering, werd iedereen wel duidelijk. Lopend over het grenspad werd ons al door de tegemoetkomende wandelaars verteld dat de roedel het bos was in getrokken. En inderdaad, alleen ons oudste hert liet zich van dichtbij fotograferen en gaf tot slot nog een aantal mooie burls ten gehore [foto Patrick van Brakel].
Verder op de vlakte tegen het bos aan vertoonden zich nog twee herten die wat burlgeluid ten gehore gaven. Ondanks dat het de bezoekers tegen viel dat de roedel zich niet liet zien ging iedereen terug naar de Daatjeshoeve in de wetenschap dat Edelherten zich niet laten sturen.
Bert van Dokkum
