Is de groep uit elkaar aan het vallen? Ze waren overigens erg onrustig en gingen de Oude Graaf in. Ze bleven een beetje hangen in de Oude Graaf en de populieren die daar langs staan.
Het licht werd weliswaar beter, maar mijn verwachting was dat het hert, hindes en kalfjes het bos ingingen en niet meer terug zouden keren.
Een beetje balend omdat ik nog niet een fatsoenlijke foto had kunnen maken. Natuurlijk wel op blijven letten en gisteren met de filmer Luc Enting nog gehad over de mooie compositie met edelherten langs de Oude Graaf richting Grashut. Ik had daar dit jaar nog geen herten gezien, maar het geluk was met me en kon ik met in de achtergrond wat zonlicht een overstekend hert en een spitser op de gevoelige plaat zetten. Een klein vreugdesprongetje gemaakt, geweldige foto. Jullie zullen nog even moet wachten op de foto, mogelijk kunnen we die gebruiken voor de cover van het tijdschrift van Het Limburgs Landschap voor de herst van 2013.
De andere herten waren inmiddels ook weer op het weiland bij de Brensbrug waar ik aantal herfstfoto's heb kunnen maken. Wat mij verder ook heeft verbaasd is dat ik tot 8.30 uur niemand heb gezien. Ook dat is een unicum in het Weerterbos tijdens het edelhertenseizoen.
De edelherten verdwenen later in het bos, ik heb nog een tijdje staan wachten met de hoop dat ze het wandelpad zouden gaan oversteken. Dat deden ze uiteindelijk om ongeveer 11.00 uur, maar in die tussentijd was ik doorgelopen naar de Grashut.
Daar hoorde ik het burlen al in volle hevigheid en zag de herten door de bosrand langs het wandelpad. Meteen statief opstellen, want twee herten waren volop in gevecht. Spetterend door het water ging dit een aantal minuten door. De spitsers stonden er bij en keker er naar. Over een paar jaar zullen zij zorgen voor een strijdtoneel
Het was duidelijk dat de groep volledig uit elkaar was gevallen en dat de verschillende nieuwe herten een deel van de roedel over wilde nemen. In die tussentijd hadden schoolklassen voor het veldwerk en diverse bezoekers kunnen genieten van het schouwspel. Er was niemand meer op de toren. Een van de herten, ik denk het voormalige leidhert stond in een bosrandje en gaf een flinke burl.
Het geduldig wachten werd gelukkig beloond het hert kwam uit de dekking en liep regelrecht naar mij toe (ik stond veilig achter het hek van Het Limburgs Landschap). De burl leverde wel op dat een ander hert in de buurt kwam en dit hert de benen nam. Het hert zag ik verdwijnen in de ruigte links voor bij de toren. Het bleef rumoerig met diverse gevechten, maar aan al het moois komt een einde en de meeste dieren verdwenen uiteindelijk in het bos.
Snel de toren opgelopen om te kijken of het hert te zien was in de ruigte. Jawel, hij was aan de wandel en kwam tot op 5 meter voorbij de toren.
Zo dicht bij dat ik met mijn grote fotolens niets kon uitrichten, maar de ervaring is er niet minder om. Het hert zag er aangeslagen uit en zocht een rustplek waar hij ongestoord kon uitpuffen. Die vond hij in het bosje direct langs het raster bij de wildtoren. Het zou me niet verbazen als hij er vanavond nog ligt.....
In ieder geval voor mij een van mijn mooiste ervaringen met de edelherten in het Weerterbos.
Het maakt wel duidelijk dat de groep uit elkaar vallen en dat het seizoen ook ten einde gaat lopen. Als u nog wilt genieten van het schouwspel, ga een van de komende dagen want het is over een paar dagen afgelopen.
Henk Heijligers