Iets doorgelopen bleek daar de groep de staan met het hert en een 13-tal hindes. Af en toe was het imponerende burlen te horen. Maar ook deze groep ging daarna snel richting bos tussen de grashut en het weiland bij de Brensbrug.
Eenmaal aangekomen op de toren waren de herten van het strijdtoneel verdwenen en hebben we nog wel enkele reeen kunnen zien (naast moedergans met 6 jonkies). Omstreeks 7.30 uur was van de edelherten dus al niets meer te zien bij de Grashut.
In overleg met de groep zijn we teruggelopen naar het weiland bij de Brensbrug, daar bleken ze echter niet te staan.
Een van de kinderen had het hert echter gespot in het bos (tussen weiland Brensbrug en Grashut). Het hert keek ons op een afstand van 30 meter recht aan. Dat ze zelfs dan niet opvallen bleek wel uit het feit dat een van de deelnemers het hert niet heeft gezien. Door wat beter te kijken bleken verderop ook een aantal hindes te staan. Ik heb de groep toen laten doorlopen in de hoop dat de roedel richting weiland zou lopen. Gezien het tijdstip (9.00 uur) moest ik met een deel van de groep terug. Het werd toen overigens al redelijk druk op het pad met veel mountainbikers.
Een deel van de groep is achtergebleven om te posten of het hert met hindes nog het weiland zou oplopen. Ze zouden dan fraai het pad kunnen oversteken. Of dat ook werkelijk gelukt is, hoop in spoedig te vernemen van de achterblijvers.
Henk Heijligers